SAGGI.
DIALETTO DI DIGNANO
    A giaèro da leìnvaèrno, e pourassè friddo. La furmèiga eh’a viva za fatto le so prouveìste in tal geistà, stiva quiita in casa sògia (sò, sòva). La zeigàla cazzada zuttatera, morèiva de fam, e de friddo. La giò prigà donca la furmèiga, eh’ a ghe disso òun po da magnà, tanto da vèivi. E la furmèiga ghe deis: Vula 'tei giaèri in tal còr d’ al geistà ? Parchi uccaziòn mo in quilla stadiòn non tei te giè pariccià al to veìtto. Da geistà, giò respòndisto la zeigàla, i cantavi e i desvertèivi chei eh’ a passivo e la furmèiga culla bucca in rèido : Se tei da geistà tei cantivi adesso eh’ a zi leìnvaèrno balla.
Giov. Andrea Dalla Zonca
Da “ L’Istria ”, a. I, N. 13-14, 1846.
^ * *
    Mèi sóin bàra Kulò Demaréin, déito Bogumè ; méi j-è utànta tri ani, e sòin nàto sul Piàn dèle Gròte, a Diñán, takà Galizàn e de Fazàna : tri mèje de Fazàna, e de Galizàn dùi skárse. Ku’ i jéri muré péico, i zivi a fòra, takà i ruvèri, e i sunivi ànka le fiavòle. I zugàvi kùi kunpáñi àie Skèibe, al Méi-stro. I piantàvundo i sàsi in pàj, e kúla làura i li zbucàvundo. Despòi i zùgàvundo al Kapelìto. I skurlávundo i sòldi intèi kapèl, e li butàvundo kusèi a ciamàndo, prèima k’ i kàjo : “ O Màrko, o Madòna ? “ S’ i viniva kuil ke ciamàvundo, i jèra nòstri. I zugavundo ànka ále Burèle, in Pròstimo. Le burèle mèi le favi de’ liso, de kòulizo, e pòi i le tinìvundo, par zugà in-sèmbro ; e i le skundìvundo intèi strupìdi in bùsko, — par al piòun, jèra arèni in bùsko ; — la jèra ànka pumèri de pòrko, — i li ciamàvundo kurñaléri.
    Despòi, ku’ i jeri zúvano, zìvi a katà la marúza e a kan-tège zùta i barkòin, e ku’ gira al miz de màjo, ge metivi ànka al màjo, kume ke gira òuzo a Difiàn. Una vòlta, i g-jè fato la rùka à la murùza, e parkì ke la nu me j-ò vusòu dà tièdio, i sòin zèi a kantàge butunàde zùta i barkòin, là ke la stiva ; i ge kantàvi :
           “ La me murùza, ke no me vói piòun e mèi, ki nu la vói, farèn pagàdi “.
           “ Amùre, amùre, nu la grandisèmo, ke sèmo de Diñan, se kunusèmo ! “
Antonio Ive
Saggio tratto da “ I dialetti ladiao-veneti dell’ Istria ”, 1900.
258