no Historia Natvralis Tab.XXIH. 7- Aldrovand. de Pifcibus I.4. c. ¡¡. CAPVT VI. De Capro Jìvc Caprifco. Caprum et Caprifcum eofdem Sal- binae utrinque branchiae Congro fint. vianus, diverfos Rondeletius Et propterea mirari potius convenit, facit. Maxima hic nominum affini- cur haec ita tradiderit Ariftoteles. tas, et uterque duram pellemhabe- Utrinque una tantum pinna etrotun-re traditur. An vero xawflav.os, %o~^os da ad branchias confpicitur: namillis, Strabonis, Zs aliorum, et fis Oppia- quae in pifcibus aliis utrinque in venni et Aeliani iìnt iidem, dubitari pot- treiunt confpicuae, caret prorfus. In eli. Equidem Athenaeus Ariftotelis dorfo fere medio tres, membrana inter vM7sqov %oiqov vocat; alii tamen am- fejunftireperiunturacM/^/robuiliiiìmi lax.os KaXeÌTotj ¡¿ev Hcq /xvi, effe catur. Et quod majore dignum eft ad-cenfet. Defcrìptionem ejus ex Salvia- miratione, fi poftremus aculeus non no, eamque accuratifiimam damus. prorfus deprimatur, ficuti prior quo-Caper, inquit, Molae pifeis inftar, ca- que proportione duntaxat deprimi-put utrinque admodum compreiTum tur, iìc ibidem etiam ita rurfus confi-liabet: Oculos rotundos, atque in fu- iìit atque obfirmatur: ut nullo impul-perioris capitis parte locatos : Os par- lii ulterius deprimi poffit, nifi reitera-vura, et valde denticulatum : utraque ta poftremi depreflione. Hos ternos enim maxilla o&onis dentibus vali- aculeos pinna ièquitur, ad caudam uf-diflimis, magnis, latis, nonlerratis, que deduóta. Offe autem valido, lato fed continuis, atque humanis (ìmilli- et recurvo, ex cordis loco ad eam mis munita eft. Branchias utrinque ventris partem, quae e branchiarum quaternas non oifeo et deatriculato regione eft primum reflexo, deinde (reliquorum lquammatorum inftar) per ventremlub cuteufquefere ad po-operculo fed cute conte&as, nec la- dicem extenfo, ibidemque poliremo ta, fed modica fcilfura ( Molae pifeis in acutiftìmum et confpicuum acu-more) pervias habet. Nec fi Ariftot. leum definente, tota anterior vendicai : tìabent quibus paucjfimaefunt, tris regio roboratur atque munitur. fmgulas branchias utrinque eafque Quae vero inter praediéhimaculeum duplices, ut imìtc^os-, (live Aper, ut et podicem, ventris portiuncularelin-Theodorus vertit) aliis binae utrin- quitur, plerifquealiis longeminoribus, que funt, alterae fimplices, alterne du- fed fatis robuftis atque lerratis acu-plices, ut Congro. Sufpicari debemus leis armatur. A podice per ventrem hunc noftrum pifcem Congrum non reliquum ad caudam ufque alia lingu-efle, cum neque etiam verum fit, quod laris pinna deducitur. Caudci quae non fenfim,