128 Historia Natvkalis
  In Carinthia Huchaerubrae (Rot Hueclien) quaedam cognominantur a fluviis, eas Salmoni comparant: carne etiam rubra et boni faporis effe ajunt, et fàliri ut inveterentur, folere : quod quomodo fiat Balthafar Stende-lius ad finem Jib. 4. Opfopoeiae fuae Germanicae docet Colores hujus pifcis in pittura noftra hujusmodi fere apparent. Aureolus color pailim alperlus eft, copiofius tamen circa branchias et oculos. Pimiae circa branchias rubicundae funt: caeterae omnes, ficut et cauda, fufcae etma-çuloiae punttis partim nigricantibus, partim aureis. Dorfum fufcum eft, utrimque ad lndicum vel caeruleum
colorem vergens, ubi et punttis ni-gris creberrimis diftinguitur. Linea nigra et retta fere a branchiisad caudam fertur, Latera media maculis quibuidam fubcaeruleis per intervalla diftinguuntur. Ventercandicat. Circa rojlrum et branchiarum opercula roleus fere color, etc. in capite etiam viridis aliqua ex parte. Huchas iftas quidam icone noftra infpetta in qui-buidam Germaniae iocis ali, in pilci-nis nobis referebant : et in Traga ilumine Carinthiae reperiri, aetatispro-greifu in Salmones converti (fpecie roftri nimirum) ficut et lacuftres Truttae, quanquam et aliae Truttae Salmonum ipeciem prae fe ferunt.
Tab.XXVL
3-4-
Atdrovand. de Pifcibus
I.5. C.14.
Aelian. H. A. lib. 14.
C.92.
CAPVT III.
De Thy m allo,
Thymalli fòlus Aelianus inter	poteft, quod vel loci, vel aetatisra-Graecos, Ambrofius inter La-	tione evariet. Lineas per latera re-tinos mentionem faciunt. A Thy-	ttas habet, quarum quae ea dividit mo quem olet ita dici, Salvianus con-	a fuperiori branchiae angulo ipineo tendit. Bellonius Thymum vocavit.	oritur, et retta ad caudam defertur: Itali Temarum, quali temerarium,	funt et aliae per totum corpus non quod ftolidus pifcis, dicunt. Trutta-	paucae, fingulaeque per fingulos rum generis eile, cum pinnarum li-	iquammarum verfus, non rettae, fed tus, tum totius corporis figura indi-	innumeris veluti arcubus, minimis cant. Eratque Aelianus Truttis, fi	triangulis uncatae ; quod veluti ope-eas notas fibi habuiifet, potius quam	rofum pittores noftri, inquit Gefne-velLupis velCephalis, quorum com-	rus, non indicarunt. Obfcure lane et munem et mediam ipeciem fimilitu-	in meo pifce quem ad vivum depi-dinemque gerere fcribit, ailimilatu-	ttum in mufaeo refervo, pittor eas rus: quanquam et his non abfimi-	expreftit. Latera praeterea modo lismultum: iimilior interim Mugili,	pluribus, modo paucis punttis et litu-quam Lupo. Caput pro corporis ra-	ris nigris temere afperguntur. tione parvum, in acutum tendit. Os	Vidiile fe idem Gefnerus in fine De-aperitur non longo, led quadrato fe-	cembris aliquando fingulis tantum rehiatu. Ventre eft prominentiore.	utrimque ad branchias lituris infi-Rondeletius latiorem, magilque ven-	gnem fcribit; aliumque initio Ju-trofum pinxit, quam par eft. Pin-	nii, uno altero puntto vix apparente. nas duas habet ad branchias, dìias	Squammae ex ejufdem obfervatione, alias in ventre inferiore, a podice	iingulae fere iiint, hoc eft, unam. In dorfo prior magna eft, ma-	rhombi figuram imitantur. Latera culis multis pulchris varia : infra par-	enim, inquit, earumque utrimque cir-tim nigris, partim fubrubentibus, iu-	culi iegmentuin referunt, fupra vero prarubicundis tantum. Cauda in duas	infraque in cunei acumen tendunt, latas pinnas definit. Rondeletius cor-	quod tamen in iconibus l’uis expref-pore aiteife caeruleo: Bellonius ve-	fumnegat. Branchias habet utrimque, ro tergus ex livido in opacum ten-	quaternas, et ut Bellonius addit, Hadere, et Gefnerus fufcum id, vel fub-	rengi et Sardinae modo, folidioribus cinereumfacit: At qui hic exprimi-	horrent, uncinatifque oftìculis contur, Rondeletius fcribit: fierique	ftant. Idem Bellonius linguam often-
dere