1035 siios nobilem, (ribus conliuuis mensibus propter ipsius eximiam in Deurn pietalem cibo, potuque ab-slinuisse. QiioiI si forte iticreJibile ac supra quain natura fiumana pali ac perferre posset, mihi vide-retur, ut rem ipsam, quam procul dubio cerlissi-mam esscm inventurus experiri possem. Ideo illuni ipsum illis virum cum suis lilleris ad me mittere. Ego qui lutili viri fidem el integrilatem iam diu nolam, ac perspectam babebam, nepbas suspicari ducebatn illuni in re quae manifesta esperimento futura esset menliri. Allamen cum res ipsa incredibilis mihi videretur slalui verilatem ipsam, ut ilio me admoncbat, quantum liumano ingenio fieri poferat perscrulari. llaque Scolum ipsum per inlerprelem, est enim nostrae ac lalinae linguae penitus ignarus, interrogavi, an verum esset quod lamdiu absque cibo, potuque permansisset, et cum id verissimum esse asseverare!, quesivi ab eo an pielatis, ac nostra causa, ut rem tam inau-ditam videremns per aliquot dies cibo, poluque ab-slinere vellet, quod se facturum, Deo dante, est pollicitus. Ego liuiuscc rei explorandae cupidissi-mus, ipsum omnibus suis indumentis exutum, ne quid in eis, per quod spiritus recreare, el vires refocillare, meque fallere posset, quod alias factum audieram, ossei absconditum, aliisque veslibus a me sibi tradilis indulum, undecim continuos dies, noclesque domi meae in cubiculo diligentissime clauso, etobsignalo continui, ac ne quid cibi, potus-ve causa inferri possel, accuratissime cavi et ob-scrvavi, quin eliam ipsius cubiculi claves penes me 404* semper babui, nec eas cuicquam eliam mihi intimo credidi, ul omni fraudis snspilione remota, expe-rirer, an sine cibo ac polu lamdiu aliquis vivere ac superesse possct. El lum peraclis diclis undecim diebus, ipse Johannes constantissime taiitam tollerasse! mediani ac semper eumdem colorem, vigo-rem ac pulsum, quod doclissimis pliisicis, qui ad eum visendum saepissime conveniebant, maxime mirum videbalur servassel, et iam dies quibus sine cibo ac polu homo vivere ac superesse posset, esset praetergressus ipsum nihil tale poslulanlcm aul ex-pectanlem cubiculo emisi, ac ei abeundi facilitateli) feci, qui tolo eo tempore, quo a me arclissima custodia observalus est assiduas ad Deum, divosque praeterquam cum loquereturaul dormirei, fundebal preces. Cuius rei, Deum ipsum optimum maximum, cuius numen fallere non est, lestem facio, el si rnentior non recuso, qui mihi perpetuo iralus sii. Valete optimi leclores et cum ex tam impudenti mendacio, si mentirei', nullum emolumenlum ad I0ÌJ6 me venlunim sii, rem ipsam, proul est, vcrissi-mam, certissirnamque credile. Romae, kalendis Seplembris. MDXXXII. Ita est, Vianesius Albergatus Bottoniemis. Manu propria. Epistola Vaivodae ad Statum Romani 405 Imperii. Reverendissimi et Reverendis, illustrissimis, illuslribus, speclabilibus magnificis, geuerosis et eximiis Dominis Elecloribus, Priucipibus et Stati -bus utriusque ordinis Sacri Romani Imperii arnicis noslris clarissimis. Johannes Dei gratia rex Ungariae, Dalmaliae, Croatiae eie. Marchio Moraviae ac Lusaciae et utriusque Silesiae, dux eie. Revercndissimis et reverendis, illustrissimis ac illuslribus,’ speclabilibus, magnificis gcnerosis et eximiis dominis Elecloribus el aliis Principibus et Slalibus ulriusque ordinis Sacri Romani Imperii amicis noslris charissimis sa-lutem et prosperos ad vola successus. Reverendissimi et reverendi, illustrissimi ac illustres, spectabilesque, magnifici, generosi et exi-mii domini amici nostri diarissimi. Elsi persaepe non solum lilleris sed eliam nunciis et oraloribus noslris ad privalas personas ex veslris reverendis-simis, illustrissimis ac magnificis etc. dominalioni-bus missis abunde declaravimus meram verilatem ncgolii noslri, quod cum Rege Ferdinando hn bui -mus el habemus, imo pro hoc declarandoel vestris dominalionibus manifestando, non multo post co-ronam Regni Dei benignitale per nos susceplam delegerannis in pubblico Regni noslri convenlu, et miseramus primarios oratores nostros ad veslras dominationes, quorum alter nunc prima huius Regni dignifate fungilur, et nunc Rudae in sede nostra Regia vices nostras sustinet. Qui iter suum continuare per prefalum noslrum adversarium non fuerunt permissi. Tamen nunc eliam rursus volui -mus bis lilleris veslras reverendissimas, illustrissi-mas ac magnificas dominationes de his Tacere cer-tiores non tam adversarii nostri calumniandi, quod ipse de nobis assidue faccre solel, quam verilalis apei'iundae gratia. Idque vestris polissimum dominalionibus, quibus sicut ab iuilio desideravimus ila nunc quoque vehementissime exoplamus ihabere, bonam, firmam el fralernam amicitiam ac ¡nielli-genliam in bonum lolius reipubblicae cristianae. Res igilur breviter el vere in huùc modum se ha- MDXXXll, SETTEMBRE