291 MDXXr, DICEMBRE. 292 Milan stia tanto a voltar. Li reverendissimi, che non si fidano de lo guardie de’ sguizari che sono al presente in palazo, hanno deliberalo far 100(> fanti por guardia del Conclave, 500 per Colonesi et 500 per Orsini. Alia non sunt. 100 Exemplum litter arum reverendissimortm do- minornm Cardinalitm ad lllustrissimum Ducem et Dominium Venetum. Miseratone divina, Episcopi, Presbiteri, Diaconi Sancito Romana: Ecclesia;Cardinalcs, oxcellentissimo domino ac serenissimo Principi, domino Antonio (¡rimano Venetiarum Duci inclito, amico nostro carissimo, sinceram in Domino charilalem. Magnifìcus Orator vestor littoras Excellentia: Veslra' nobis exhi-buit decima pnesentis datas, quibus ipse Orator con-Venientia litteris verba addidii de dolore Excellenti® Veslr® silique sapientissimi Senatus ex obitu Homa-ni Pontificis cohortalioneque omnium nostrum ad dignum et universaliter ulilem paslorom eligeodum ; postremo de pollicitationibus veslris buie Sanclae Sedi vosque et vostra oi, proni fìlios erga malrem decet, non defuluros. Ha'c fuerunt veslrarum litle-rarum vestrique Oratoris verba et sensa oullius in eis scripta el lalius ab eo esplicala. Agimus ilaquo loto cordis affochi, omnique humilitate Deo Omni-potenti gratias, quod pictalem pnedecessomm ve-strorum et erga Itane Sanctam Sedem veterem observantiam in suos posteros transfudit, atque Ex-collenliani Veslram quam successorem Ducatus feoil, otiam charitatis et reverenti«: erga suam Ecclesiam voluit esse lueredein. Quod quidem tanto gratius animis noslris accidit, quanto nunc Sali buie vacanti el suo pastore ileslitutai, undique turbines ac molus jure timori possunt. Quare otiam Excellenli® Vostra: et suo sapientissimo Senatui post Dcum ipsum agimus gratias, quod oblaliones suas non solum pro more, seti pro tempore ac necessitate fe-cerunt. Numquam enim Potri cymba magis auxilio-rum et proteclionis indigit, quamquam suo reelore et gubernatore deslituta venlis et lurbinibus ad in-juriam patet. Sed ita olim ei spopoedit Doininus, ut Uncinare possit, inergi non possit, atque ut ipse ei favel in coelis, sic fautores ac defensores disponi! in terris. Ecce enim Excellentia Veslra cum suo sapientissimo Senatu, ex alto instinola et Divio« mentis nutu afflata, lilleras ad nos tam humanas ac pias dirigi!, Sedis vacantis tutelam suscipit, seque et suum Dominium nobis oflerl et policelur ; ergo feliciter eum Ecclesia Dei aclum est, quum tantum Dominium lulelam ejus suscipil; neque enim scribcrelis 196* aut olferelis, si nolitis quod olleritis prestare et a-dimplere. Novimus fidem el constantiam Kxcellen-ti® Veslr® et sapientissimi islius Senatus ; quorum fuil atque erit semper, non solum quod promiserint servare, sed multo ampliora prestare quam pro-miserinl. Quare tam, elsi Excellentia Veslra ex debito agat quod agii, ac Dco ipsi a quo omnia imperia et regno sunt obsequalur, dum ejus Ecclesiam observat et protegendam suscipit, tamen sic vos ei gratias agimus, tamquam beneficium ab ea non de-bitum accipiamus, rogamusque eamdem Excellen-tiam Veslram, quod et in aliis nostris ad eam litteris fecimus, quanto cordis affeclu possumus, ut siculi in litteris ac per oralorem suum promisit, ila re ipsa exequatur, ut res el terras Ecclesia: quam adjuvan-dam ac protegendam susoepit, non modo non sinat turbari, sed quod obtulil ac debel, eliam protegat et lueatur. Seire Excellentiam Vestram scimus Fran-ciscnm Mariam et Balliones perusinos a Sede Apostolica pulsos et damnatos veslris nuper stipendiò militantes exercitum collegisse, Ferrari® convenisse omnibus notum est. Nihil eos cogitare, nisi ut per Komandiolam irrumpontes aller ducalum Urbini, alteri Perusiam ecclesiastic® ditionis terras invadant, occasione baud dubie sequuli Sedis hujus vacantis quam vos prolegendam suscopistis ; et quamquam Orator vesler eos jam exauctoratos a vobis, neque inter vostros amplius stipendiaries eonnumerari as-seruerit, tamen animi hominum a quadam suspicione non omnino absurda, liberare non possunt. Cur enim hoc tempore potissimum, nunquam anlea dimissi sunt. Vigente presertim in tnsubria bello, quod conira vos otiam geralur ? haec sunt quidem voces hominum palam consentium, hosles islos Ecclesia a vobis proclecloribus Ecclesia: hoc maxime tempore vacalionis Sedis et fervenlium bellorum, quasi feras ex vinculis ad nooenoenitere solitos, qui Dei Ecclesiam per se voi alios oppugnaverint, neque un-quam Deum sua: spoils® defuisse ultorem, tamen polius gratias eidem Excelleuli® Vestr® debere cu-pimus pro Ecclesia defensa, quam ullionem praop-pugnala ilaque ut Excellentia VeStra suspicanliuin ora observat, ut Deo ipsi placeal ut cymbam Pelri asserat, ut promissa impleal, id agat quod scimus eam posse, et sperami» velie, ut isti Ecclesi® bostes