5G3 MDXVII, AGOSTO. 5G4 Datum Rom® in Ara Coeli XXVIII .lulii 1517. Dominations Vostra; lllustrissimse et Celsitudini Urnilis et obsequenlissimus orator Laurentius De Fohlivyo cardinali* de Ara Cicli manu propria. A tergo: Illustrissimo Domino, Domino meo unico ac Observandissimo Leonardo Lauredano, Ve-netiarum Duci dignissimo. 318 Excmpìum. Illustrissimo et excellentissime Princeps, Domine ((onorandissime. Si qtiis est quem ex liac mea ad summum honoris locus provectione verum et solidum gaudium accepisse existimem, ea certe est Excellentia Veslra; nam et in litteris quibus mihi gratulatur prajcipuo quodam et singulari seribendi genere usa est ; et deinde, vir clari ingenii prsestan-tissimajque virtutis dominus Marcus Minius orator vester, humanitatem suavitatemque ipsarum lillera-rum omni officio et diligentia est subsequtus. Qua; quidem omnia, non tam novilate sua deleclarunt me, quain qui ea, ex volere ipsius in me benivolenlia et perpetua volúntate profecía esse perspexi. Quis enim non intelligit, quod diu islic fui, vel privali vel publici oficii causa, quibus honoribus, quibus of-liciis, qua liberalitale me Excellentia Veslra et cta-rissirna civitas isla semper fucrit prosequta? quorum officiorum non solum oblitus nunquam fui, sed ea recondita in ipsis visceribus animi mei predicare nunquam desliti. Tacco quod, si quid unquam profeci in iis sludiis et artibus, id omne sub felicissimo ctelo islo, in veslris laribus profeci. Ilaque, si mullum l'erre omnes debelli suo natali solo, unde scilicet vitam acceperunt, ego, quantum debeo vobis et lerris vestris, unde non vitam, sed ea ornamenta vii* accepj, qua; vitam meam honesliorem redde-rent et illustriorcm, quando praserlim, si verum Interi volumus, ipsue bonoe artes, ipsa studia doctrina; conjuncla cum ea religione quam omni tempore professus sum, sola me in aliquam lucem pro-tulerunt. Iluic accessit perpetui et quidem non vulgaris favoris veslri aura, quae cursu fortuna; mese vel impulit, voi certe secundavit. De me aulem quid dicam, quod leslalum et optime notum Excellentia; Veslra; jam pridem non sii? Ego Rempublicam islam semper felicissimam et bealissimam esse optavi ; ego communes secundas res veslra, communes ca-lamitates existimavi; ego denique pro Excellentia Veslra, pro illustrissima civilale ipsa, pro ipsius rerum propagatone et incolumilate tantum semper volili, quantum quisque, vel alienus, vel civis, pro optimis dominis suis semper voluit; quantum quisque, vel alienus, vel civis pro oplimis dominis suis merito vello debet; quam volunlatem et sludium meum longe antea susceptum egregie conservavi haclenus et sum quamdiu vixero constanlissimecon-servaturus. Sed non longior sim idem orator Excellentia; Veslrre, et propterea alius quispiam civis vester meus amicissimus plura in hoc genere qua; ad animum et volunlatem meam testandam attinent, ipsi coram longe plenius prosequelur. Quorum verbis Excellentia Veslra fidem dignabilur adhibere. Felix valeat eadem Excellentia Veslra, cui me unice commendo. Roma;, die ultima Julii 1517. Excellenliae Vestrse liumilis servitor F. Egidius card inai is. A tergo: Illustrissimo et excellentissimo Principi, domino Leonardo Lauredano duci Venetiarum, Domino honorandissimo eie. Exemplum. 318* Illustrissime ac excellentissime Domine Vene-tiarum Dux etc., dignissime Domine mi observan-dissime, curii commendalione salutem. Magnificus dominu's Marcus Minius apud Ponlificem orator, re-didit mihi geminas litleras heri et oretenus, officio quod ab Illustrissima Dominatione Veslra sibi in-junctum fu it uberrime functus est; quo audilo tit-terisque avidissime inspeclis, non mediocri loelitia af-fectus sum. Dum tanti principis et domini mei in-natam humanitatem et beneficentiam mente revolvo, res congrua est, ut quemadinoduin Illustrissima Dominalio Veslra in coetcris magnopcre preeeetit, me ita et in seribendi proventione merito sucumbam. Maxima religione, recle vivendi et cordis intima af-feclione, Illustrissima Dominalio Veslra hortalur me ad obviandum periculis et scandatis quae inter re-ligiosos ac Predica tores oriri possent. Compertum habeal Illustrissima Dominalio Veslra, me nil magis apetere ac lotis viribus unitis, quarti fralres meos re-gere, conservare, et si qui aberaverint a semila, illos omni diligentia ad rectam normam reducere, ac si opus fuerit, justa delictum mulctare pro mei Gene-ralis oficio. Qua re, vicariuin qui nuper erat Veneciis ab officio deposui, et magistrum Joannem Franciscum