479 MDXIII, LUIO. 480 dcfcndorsi meglio si poi ; et la Signoria è slata in più adversità e si à difeso, e cussi voglii al presente far, perchè lui alende a le cosse dii re de Ingaltera, conira il qual fa ogni suo sforzo; et spera prender qualche aponlamento, dove potrà atender a l’impresa de Italia, qual à grandissimamente a cuor ; con altre parole ma di questa subslantia. La copia di la qual, potendo averla, noterò qui avanti. Di domino Costanzo secretano, da Ors, di missier Zuan Jacomo, di 30, drizata a Gasparo di la Vedoa secretar io nostro. Avisa l’exercito dii Re Christianissimo esser alozato li in Piemonte, et nomina le lanze e il numero e li capi, ut in Ut-teris ; e poi conclude converano andar verso la Borgogna. Si duol di li cariazi l’à perso e maxime una corona di ambracan li donoe esso Gasparo, con altre parole, e non si parla di l’impresa de Italia. In questo Pregadi, compito di lezer le letcrc, cl Principe si levò suso et disse che queste adversità a questoStado veniva perii nostripecadi e perleofension si feva al Signor Dio in molti modi e con assa’ vicii, et maxime le gran spexo e pompe si fa al presente, che se ricorda li zentilhomeni ben pochi havea vari ma giri eie. ; et che sier Vetor Morexini, ch’è sora le pompe, qual merita laude, li havea dito esser slà trovà di una dona uno per di zocoli di restagno d’oro; sichè si ha danari in far queste spexe ma non in ajular la Repubblica. Però persuadeva lutti a pagar le soe angarie per aiutarsi loro instessi, perchè ne è sta portà i libri di debitori a palazo de diversi olici et sono di boni che non voleno pagar, i quali, potendo, fano conira la patria e contra loro medemi ; e chi non pagerà è slà terminato exequir la leze di cazarli di Pregadi e di oficii, e sarano publichati. Et fo leto la parte presa in Gran Consejodii 1500, di cazar di Pregadi e di oficii e publicarli quelli sono debitori, et fo admoniti per il canzelier grando tutti chi è debitori vadino a pagar, perchè il primo Pregadi si stridarà chi sono debitori et si manderà la parte ad execution. Exemplum hrevis Papa Leonis decimi ad Ducem Venetiarum. Leo papa X. Dilecte fili, salutem et apostolicam benediefio* nem. Ileri, quemadmodum Deo Oplimo Maximo pla-cuit, qui peccatorum exitium mortemque non vult, sed piane ut convertanlur et vivant, venerabilis frater noster Bernardus Carvaial episcopus et di-leclus filius noster Federicus de Sancto Severino dia-conus, cardinales, qui dudum propter quod in ecclesia sacrosancla Dei alram pernitiosamque sci-smatis nebulam excitaverant conciliabulumque pi-sanum conflaverant, a foelicis recordationis Julio papa II prsedecessore nostro cardinalatus officio be-neficiisque eorum omnibus privati mulctatique fueran!, aura Sancii Spiritus afflati, ad veram poeniten-tiam revertendam in medio venerabilium fratrum no-strorum Sa net se Romansc Ecclesia; cardinalium convellili nostros se ad pedes populari habito demissi supplicesque projecerunt veniamque suorum erra-torum pnccibus omnibus petierunt, paratosque se dixerunt esse quameumque illis poenam statuere-mus eam subire ac perferre animis libentissimis promiserunt, qui deinceps se Sacro Lateranensi Concilio semper adhaesuros semper Sedi apostolica; ac nostra;,eorumdemque fratrum nostrorum Sacra; Romana; Ecclesia; cardinalium voluntati mandalisque parituros, quod etsi antea per eam scedulam fcce-rant, quam in ultima sessione ejusdem Sacri Late-ranensis Concilii perlectam prsesentia eorum humili-terque declarant idem tamen multo quidem clarius atque aperlius prasentibus fecerunt, renuntiaverunt-que Pisano conciliábulo idque alla voce damnave-runt et improbaverunt, allera ac ipsis perlecta secchila pleniore scilicet ac sensus piane expressioris et submissions ; quamobrem, nos quos quidem ea lege omnium Christi fidelium matri Ecclesiee Deus proefe-cit, ut nemini vera; pcenitenli pietatis sua;, cujus nos ministros esse voluit, groemium excluderemus hiimi-litatem eorum confessionem poenitentiaip gratissi-mum Deo sacrificium sperantes futuras, eos ambos paterne quidem prius reprahensos atque admonitos, de eorumdem cardinalium consensu ad cardinalatus officium dignitatemque, ac sessionem qua prius ute-bantur restituimus. Quod ideo libenti animo fecimus quod pernitiosum illud scismatis vulnus, quo ecclesia Dei scisma.......eorum duorum ad veram pcenitentiam redditu coire piane sa-narique videbatur. Itaque, cum nihil unquam magis exoptaverimus quam in Dei sponsse vultu eam no-lam cicatricemque aboleri, hujus ipsius rei nobis occasione prabita in eam curam magnopere in cumbuimus, ut eos viros quos commemoravimus alienatos dudum a Sede hae Apostolica atque ab ipsa ventate disentientes, ad illam tandem in redo spiritu redeuntes amice paterneque reciperemus ; qua quidem de re non solum nos sed universa liaec urbs visa est magnam voluptatem cepisse seque ad-