187 MDXIJ, MAGGIO. 188 mus. Datum in oppido nostro Turrego cum sigilli dicti oppidi in omnium et singolorum nostrorum nomine munitione, die jovis in pro festo Sancti Georgii. Devota congregatio concilii omnium cantonorum totius Helvetia! in oppido Turrecense habita. Exemplum. Reverendissime Pater, dignissime Princeps. Applicui cum reliquis oratoribus usque ad Fel-kirch, feria sexta post diem Resurrectionis, et eadem nocte scripsi domino de Saxo, quod ipse crastino die mihi obviaret in Fuducz, quod et fecit ; quem ego de singulis commissis instruxi; quem et paratissi-mum ad omnia inveni, sibi quoque dixi, me pecu-nias commissas depositurum ad episcopum Curen-sem; quod sibi non placuit quia gallicus esset; tandem deposuimus eas ad castrum ipsius. Cum vero ab instanti missi ad Turregum, ut coram hel..... nostrani oraretcommissionem, quod factum, domini- ca Quasimodo......post longum se resolverunt quod intuitu Romanaì Ecclesiae, et propria; necessitatis, ad sextam diem mai vellent in nomine Domini se se fortitudine magna recipere in ducatum Medio-lani contra gallos, et se jungere faslicissimo exerci-tui Sancti Domini Nostri, si possibile foret;dequa re supramodum lfetati sumus. Et quamvis dilatio aliqualiter nos gravaverit, tam ita fieri opportuit. E-vacuatis singulis nostris pelitionibus, nos ut hujus-modi proposito obviaremus in favorem ipsorum et destructionem gallica; pratica;, promisimus eis adju-torium pecuniale si res et eorum propositum acce-lerarent etc. Ad quos ipsi se se obligarunt, ut et litte-ris eorum piane reverendissima palernitas vestra in-telligere poterit. Praetcrea, non abhorreat reverendissima paternitas vestra hanc dilationem, quia alitcr fieri non potuit, imo istud factum reliquis nostris propositis securius est. Reverendissima paternitas vestra commoneat faelicissimum exercitum, ut se contineat et nihil innovet nisi sit de victoria certus, quousque sciet nos in ducatum Mediolani descen-disse. Reverendissima paternitas vestra studeat, quod promissionibus futura; pensionis satisfsciet, et reliquos vestros ducatos citius mittat, ne defficia-inus propter modicas res in via, et vicet tam sanctum propositum. Expulso gallo, facile est nobis sa-tisfieri; si autem non expelleretur, quod impossibile iudico, adhuc huiusmodi pecunia; securiori modo expositee forent; propterea vigilet reverendissima paternitas vestra et provideat cunctis necessitatibus, quantum possibile est. Spero semel Ecclesiam libe-rari atque Italiani ,de tyrannide gallica exonerari. Per alias meas equalia etiam scripsi et in dies scri-bam quiquid necessitati expedit. Vivat Dominus meus, cui me humillime commendo. Ex loco Heremitarum, feria sexta ante misericordias Domini, anno XII. Reverendissimo in Christo patri et Domino, domino Mathaeo Sancta; Romana; Ecclesia; episcopo, Sancta; Potentiana; cardinali, et legato a latere. Reverendissima; Paternitatis Vestra; servidus Anshelmus. Da Bernardo da Bibiena a Dietro da Bibiena 101 suo fratello, da Boma, de dì 28 aprii 1512, ricevuta a dì... . maso. Io non voglio, fratello et patre honorando, usare alcuna scusa del silentio mio con vuy da che io fui a Ravena in qua, ancor che molte ne babbi, perchè penso non bisogni, sapendo voi che prima che la ropta seguisse io ero sempre in moto, et da poi epsa dovete ben pensare che io sono stato et sono ancor tanto fora de ogni mio sentimento, che ad gran pena di me stesso mi ricordo. Et questa scrivo per satisfarvi, perchè mia ferma deliberatione è fino a tanto ch’el patrone nostro, il cardinale, non è libero, non intrometermi più in cose di stato, et ho già negato a la Santità de nostro Signore lo andare mio a li svizeri, ove voleva mandarmi, et li fu grata la cagione, allegando de non andare per non noeere al cardinale. Ad consolatione vostra vi adviso come missier Julio nostro è qui sano et salvo. Persi monsignore el dì del facto d’arme, nè fu mai possibile che al bisogno potessi ritrovare sua signoria reverendissima che, a la ventura, lo salvava. Salvò sè stesso senza alcuno impedimento ne la rocha di Cesena, hebbe uno salvoconduto da’ francesi, andò ad trovare monsignor nostro. La sua signoria reverendissima lo mandò a Nostro Signore pregato da quelli capitani francesi che volesse intrometere la pace intra Sua Santità e la Maiestà christianissima ; et per questo il cardinale lo mandò qui. Sua Santità lo udì et vide volentieri, et feceli referire tutto in concistorio, ma non fu necessario, per la venuta et relatione sua, innovare circha la praticha di lo accordo, perchè Sua Santità havea di già mandato li capituli soltoscripti, come havea pregato il Colegio di cardinali et li quali el Re potria forse aceptare, che sono questi,