405
MDXX1X, MAÖCIO.
406
      lico, qui ibi periit ad expeditionem misissemus. Nos quoque semper parati principi nostro et patriae succyrrere. Tunc quoque per nosmetipsos adluis-seraus, si per nuncios suae maiestatis in Transylvania retenti non fuissemus, iure iurando'aulem Fer-dinandus Hungariae se adstrinxerat nunquam su-scepturum regni Hungariae gubernacula, nisi prius Nandor Albani sive Belgradum et alia castra a lur-cis intercepta recuperaret. Quod jurametilym lit-teris ürmatum numquain servavit. Nam id nou modo non pracslitit sed sub ipso expeditions suae tempore Turcae pene Budam usque veneruntseptem enim miliaribus ab Alba regali, scilicet civitate nostra, penes quam ipse castra babebat,omnia ferro ac fiamma vastarunt et preda omnifariam ingenti cum voluerutil, nullo persequeute, sunt reversi. Arcem autem Jaiiczeoses praefectos roagpis pollicitis cor-ruperat et a fide nobis praestita seduxerat. Quae caput .regni Bosniae est in tato orbe ebristiano nominatissima cum aliquot aliis arcibus finilimis lur-piter ac ignominiose in manus turcarum devenire permisil. Haec fuit illa arx.quam serenissimus et vi-gilantis^imus.princeps dominus rex Mathias multa c'tiristiani sanguinis effusione a turcis in ditionem suam redegerat, et quam postea idem Emericus de Zapolisa palatinus regni Hungariae patruus nosler gravem et asperam perpessus obsidionein ab eiis-dem turcis tutatus est, cui omnibus qui, postea fue-runt regibus Hungariae tanta cura atque impensa adhibita est, ut centyra millia aureorum in eiusew-servalionem quotannis impendere non dubitaverit. Nos quoque praeterita aeslate, cum cerneremus ea pericula quae, illa amissa, non Hungariae solum sed eliam loti Germaniae evenire possent dederamus un,am arcem ex patrimonio nostro praefeclis Jaiic-zensibus in signum, ne a tanto tempore tot cruoris christiani tantaque impensarum iactura defensa ac 264* conservata arx, nostro tempore, in hostium potestà-lem deiveniret, .si in regno nostro hic comunis boni hostis.et turbator conalus noslros non impedisse!. Qfniiia profecto extrema potius pali maluissemus, q(iam hoc quod unum iam christianitali supererai propugnaculum in hostium ditionem cedere promi-sissqmus. Sed Ferdinandus, dum feriatus geniales agii dies, hoc principium expeditions suae reipubli-cae .chrislianae dedit, lios fructus, hanc ulililalem misera et afflicla Hungaria iam iactabundi et strenui principis elalione percepit, quem circumventum verum crmniuip penuria non dubitamus nunc quoque a sacro Romano imperio et a dominationibus vejslris, quibus se in Turcas arma movere dicat
opem et vires imploraturum ; sed sciant dominatio* nes vestrae longe aliai» mentem aliamque inlenlio-nem ipsum. habere, non enim in turcas, ad quos dudum duos oratores pro tributo pendendo misit, arma expedit, sed vult comunibus impensis et fraterna necessitate in Italia succurrere, et conira nos, qui (duce Deo) sumus nostra recuperaturi bella civiltà renovare et regnum nostrum perpeluae servi-luti subiicere. His itaque de causis, et illis quae in posterum sequentur dominaliones vestras, uti arbi-Iros et moderatores christiani imperii et quarum maxime interest comuni saluti et conservationi pu-blicae consulere diligente!’ rogamus, velini pro sin-gulari sua prudentia ita huic negotio invigilare, ne ex hac injuria toties nobis illata aliquid detrimenti res Christiana palialur; casdem optime valere cupi-mus.
   Ex Tliarnovo, secundo die resurreclionis domi-nicae, anno eiusdem 1528, regnoruin vero nostro-rum anno secundo.
Epistola regis Hungariae ad dominum Carolimi electum Romanoram imperatorem.
   Excellentissimo principi domino Carolo Dei gratia eleclo romanorum imperatori semper augusto, regi Hispariiarum ac Ilierusalem etc., amico nostro diarissimo, Iohannes eadem gratia rex Hungariae, Dalmatiae, Croaciae, etc., nec non marchio Moraviae ac Lusaciae et ulriusque Slesiae dux etc., salutem et oinne bonum. Excellentissime prin-ceps, amice noster diarissime, post iotcritum serenissimi domini regis Ludovici domini, et praedeces-soris nostri colendissimi felicis memoriae, cum nos (Dei optimi nutu) fuissemus liberis et consentien- 2G5 libus omnium ordinimi et populorum suffragiis in regem Hungariae legitime eledi posili et coronali, et fraler Vestrae Caesareae Maiestatis rex Bobqmiae Ferdinandus neseimus.quae velerum coutractuum qt uxoriae successionis jura prelendens, bellum in nos ac subditos nostros nihil tale ab co merentes, et nec dum a tanta claile respirantes moliri caepisset, idque sub specie belli turci inferendi et chrislianae religioni defendendae. De eo nos cerliores facli ac recordati (id quod crai) eum esse fralrem ger-manum miuorem Vestrae Maiestalis, Veslram porro Maiestatem esse caput aliorum principum christia-norum, cuius esset bella injusla probibere et pacis publieae auclorem agere, iusseramus oratoribus no-slris (quos insignes ad sacri romani imperii princi-pcs miscramus) ut inde ad Vestrum eliam Caesa-