471
MDXXX, GENNAIO.
472
     possidet spoliari non dicitur, quamvis oecupans deliciatur a possidente. Sed posilo quod Sanetilas Domini Nostri possedissel, quod tamen omnino ne-gatur, dieimus nullum spolium ex parie dicti dut-is infervenisse, quia volenti non fit spolium, quippe de volunlate et licentia Sanctilatis Domini Nostri Leonis decimi dux ipse aprehendit possessionem diclarum terrarum, ut loco et tempore demonslrabilur, per litteras apostolieas etiam subscriptas manu Sanctis-simi Domini Nostri Clemenlis, lune cardinalis de 322* Medicis, el per publicum instrumentum manu pu-blici nolarii, do quibus omnibus ipsa Sar.ctilas Domini Noslri Clemenlis plenam habet noliliam, una cum magnifico domino Jacobo de Salviatis, qui nomine dicti S. Domini Noslri Leonis dictum inslru-mentum celebravi!. Confirmanlur praedicta quo-niam supradictae terrae vel saltem civitas Mutinae sponte se se dediderunt et dedit ipsi duci, ut loco et tempore demonstrabitur.
         Dieimus praelerea quod Julius II ponlifex dictas eivitates per dicium ducem legittime possessa ho-stililer occupavil, cum conira ipsum ducem bellum movisset, ob eam potissime causam quod ipse dux Maximiliani Caesaris paries sequerelur; quamvis ipse Maximilianus contra ipsum Julium aut contra Sedem Apostolicam eidem duci licuit cliam post longum tempus ipsarum terrarum possessionem, quam semper animo relinuerat, corporaliter recuperare. Nec proplerea dici polest quod alium spoliaveril, sed quod polius se in sua possessione conservavo-rii, ut in iure omnibus liquet et cum opus fueril largius demonslrabilur, ex quibus constat non esse verum quod praefala Sanetilas seu Sedes Apostolica fuerit indebite spoliata, et consequenler etiam non esse verum ipsam Sanctitatem assertam possessionem omnino retinuisse cum ab ipso duce relineretur. Nec propterea illi licere illam recuperare quia asserlas defensoris et non offensori paries profitealur. Qua-propter non pulamus pro iustitia, ut etiam supra-diclum est, ad pelitam executionem deveniri debere, ex quo liquet narrata in dicto capilulo et affirmala per agenles Sanctitatis Domini Nostri non fuisse necesse vera- et cum promissio super illis a Maie-stale Caesarea facia intelligalur et intelligi debeat, si proposita et narrata veritale nitanlur, ut latius si opus ferii de iure demonstrabimus.
        Dieimus etiam quod pax et promissio quaelibet facta inter Sanctitatem Domini Nostri etMaiestalem Caesaream in eivitale Barcbinoniae, in qua ea duo capilula quorum exemplum nobis tradilum est conlinentur, fuit facta solum et dumtaxat ad defen-
 | sionem utriusque partium voluerint quam partes
 I	ipse quod ad allerius offensionem non extendatur. Proplerea nisi ostendalur quod ea quae conlinentur in dictis capilulis duobus tendant ad defensionem altera pars alteri non tenetur ulpote ex serie dic-torum capilulorum et preserlim in principio se-cundi, cuius haec sunt verba : conclusum exlitit quod huiusmodi liga et confaederalio non ad cuius-piam offensionem sed ad muluam duntaxat deffen-sionem exlendalur. Verum nomo vere dixerit quae petunlur ab agentibus pro Sanclilate Domini Noslri in exeeulionem primi capiluli tendere ad defensionem Suae Sanctilatis sed magis ad offensionem ducis nostri, quam ob rem Maiestas Caesarea ad talem exeeulionem non tenetur. Comprobantur predicta ex capilulo secundo ubi dicitur quod Caesarea Maiestas teneatur assistere eidem Sanctilali Domini Noslri pro recuperando statibus quos possidet naturaliter aut eivililer. Cum in casu nostro non appareat Sanctitatem Suam nec Sedem Aposlo-licam diclas lerras naturaliter vel civiliter possedisse aut possidere, imo si opus fuerit demonslrabilur, Sanctitatem Suam aut Sedem Apostolicam nullam in eis possessionem Imbuisse vel habere, et si praefala Sanetilas, ut vicarium Christi decerci, verilalem solam in casu nostro vellet inspicere, cognosceret ac faterelur diclas lerras ad Sacrum Roinanurn Imperium respeclu dicti Domini pertinere et respectu ulilis ad dictum ducem nostrum, cum ipse dux computato tempore suorum anlecessorum per du-centos annos et ultra pacilìce ac legitime diclas terras lenueril ac possiderel, recognoscendo eas in pheudum a Romanis lmperuloribus, ut constat ex ipsorum investituris et praecipue Caroli quarti de anno 1354 et de anno 1362 et Sigismuudi de turno 1438 et Federici de anno 1452 et Maximiliani avi paterni praesentis Caesaris de anno 1494 et de anno 1509 et ipsius praesentis Caesara? Maiestalis de anno 1527, et semper diclas eivitates ipse dux et dicli eius praecessores, ut supra dicium est, pacifice possiderint ac Sedes Apostolica nullum in eis tilu-lum saltem de iure validum oslemlere possi!, imo si aliquem habuisset contra ilium per Spatium centum annorum et ultra prescriplum esset. Quo circa, etiam si verum esset quod praefala Sanelitas aut Sedes Apostolica fuisset spoliata, quod tamen ut supra semper negatur, cum conslel quod nullum habuerit aut habeat ius in petitorio et quia possessionis recuperato esset difficilis, si ut peiilur ei da-retur ante ius cognitum in ipso petitorio dici die-tam executionem nullo pacto esse faciendam et m,e-