1231 UCCCCC, DECEMBRE. rexini ducati 861, da Gasparo Dada ducati 400, da sier Alvise Liom ducati 1659 ; e poi l’absentia sua 0 è sta scosso, e voleno vender il suo stabile di Santa Malgarita, qual costò ducati XI milia, e non si trova 3000 ; e la caxa vai ducati 6000. Da Linz, di domino Zorzi Moisè, capetanio di Pordenon, di 14. Avisa l’ordine à abuto dal re, va a Pordenon, e, volendo mandar li nostri oratori, manderà il salvo conduto eie. Et 0 risposto. Da Ferara, dii vicedomino, di 26. Come era venuto lì uno messo dii re di Pranza, persona cavalcante, a dimandar il passo per modenese, di lanze 100 e pedoni 2000, vanno con monsignor di Aiegra dal ducha Valentino, et l’à ’uto. Ilem, il duj cha par torni a l’impresa di Faenza, e Faenza si voi tenir, e quel signor ducha di Ferara dubita. Ilem, si parla di le cosse di Alemagna, e si dice la Signoria fa liga con Maximiano. Ilem, lì è uno comissario dii papa, scuode il jubileo in le 7 chiesie, et à trato di Ferara e dii dominio di quel signor ducati 5000, et par, per brevi, è stà perlongà il jubileo per tutto fe-vrer. Ilem, fiorentini conduse il prefeto, e ajutano Faenza soto man. Ilem, manda uno capitolo dii secretano dii signor Bortolo di Cavalieri, scrive di Franza, di primo, come à exortà il roy a far pace col re di romani, e atender contra il turcho. Li à risposto, vói far; et par habi comuuichà questo con li nostri oratori, e Zuan Alberto da la Pigna mostrò ditto capitollo al prefato vicedomino. Noto, el dì di Nadal, fin el dì drio, fo el jubileo e indulgenza nova a Santa Malgarita, locho di monache, è a San Stefano, zoè chiamato San llocho e Santa Malgarita ; et fo assa’ concorsso, perchè per il jubileo di Borila è assa’ ; qui non è stà perdoni. 484 Copia de una teiera scrita per et Cardinal gurcense, va legato in Alemagna, a la Signoria nostra. Serenissime princeps, commendatione [)ricini ssa, salutem. Longe antea quam ab urbe migrarem, praevidi-mus, quod nobis evenit, in legatione nostra eventu-rum; longeque antea difficultates in hac ingenti provincia pontifici aperuimus, verentes quod nonnulli extranei, non dicemus tam pontificis inimicos, chri-stianissimi regis, vestrique Dominii infensos, quam Dei, niterentur obstare, tollere, in quantum eis vires suppeditarent, legationem nostram. Sed postmodum considerantes quod causam Dei fovebamus, omni secordia, omni timore seposito, contemptis labori -bus, animose hucusque penetravimus, ubi surnmis vigiliis, plerasque noeles insomnes duximus, et nul lus remansit princeps, prselatus vel dominus Ger-maniae, Dacise et Svetiae, ad queni nostras litteras non direxerimus, horlando illos ad universale«) pa-cem, ad sanctam hanc cruciatam suscipiendam, concordi animo, in turcarum perniciem, in communem liostem conjurare, arma sumere, nec pati tam im-maniter christianum sanguinem effundi a truculentissima feritate, et eorum barbarie ; adeo quod Cee-sar, qui (ut plerumque principes et magnates con-sueverunt, malis quorumdam consiliis quandoque decipi), intellecta mente nostra, paululum acquievit, et quum a principio ingressum nobis in Germaniam prohiberet, vias intercluderei, sensim modo et per internuntios aliunde quam a serenissima majestate missos, nos in mora, spe maxima, fovet. Attamen non desistimus scribere, de nostris ad serenissimam majestalem mittere, non parcendo prselatis senibus, quos in nostra curia habebamus, nuperrime quosdam etiam nostros carnerarios, ad Caesarem voluimus. Ita quotidie totum imperium novis et opportunis re-mediis vexamus, citamus, infringimus, stimulamus, ut jam pceniteat illos inquietos pacis inimicos, Dei adversarios, nobis obstitisse ; forsilan maluissent, intuitu pontificis, aliquid contra nos numquam attentasse; et praesertim cum animadvertant, principes Germanise nobis et reipubliese, pro qua destinati sumus, mirum in modum l’avere. Speramus ìtaque, Deo prospiciente, damna, calamitates christianae rei-publicEe propter peccata nostra, superare ; eo duce contumelias delatorum, crimina in pontificem ob-iecta, in proprios auctores retorquere. Et saepe sae-pius nobiscum connumerare sat bonum fuisset, in his finibus, tot angustiis, rerum inopia, inter hos montes et valles profundas oppressi, ubi vix solari -bus radiis accessus datur, laborasse, quamvis a pretore hujus vestri Rovereti fuerimus pluries visitati, sua liilari prsesentia et sermone plurimum consolati. Plura vestrae serenitati nunc scribere dimisimus ; ab oratore christianissimi regis, ad quem nostras alias dirigimus, latius singula intelligetis. Bene, fauste fe-liciterque valeat serenitas vestra, cui plurimum nos commendamus. Rovereti, die 24 decembris 1500. Stibstriplio mana propria. Excellentissimae serenissimae Dominationis vestrae 484 deditissimus amicus et frater Cardinalis Gurcensis legatus etc.