957
MOCCCC, OTTOBRE.
958
    ecclesiasticis regni nostri impositis, magnani pecu-niaruni summam comparari posse, quam totam in apparata contra turcum, et in nulla alia re, expone-mus. Ita firmiter statuetur. Gognoscimus siquidern evidenter, turcum ipsum, si, ut ccepit, prosequa-tur, ac sese cum exercitu ad Brundusium conver-tat, maximum flagellum toti Italia; incussurum, nisi sibi t'ortiter, ut decet, et sine mora resistere parati simus. Quee res summopere nobis displiceret, proptereaque presentes ad sanctitatern vestram dare libuit, ut ipsa, quam copiose dignoscat me tam-quam regem christianissimum, et sánete matris ecclesie primogenitura, debitum menni egisse in re hac, et ora lies quascurnque habeo facultates, opes et animi atque corporis vires, explicare velie [tro preservatone, ampliamone et felici statu catholic;« fidei vestreque sanctitatis. Quam altissimus ad bo-num ecclesia; universalis regimen augere et conservare dignetur.
        Blesy, 24 septembris.
        Subscriplio : E. S. devotissimus servitor Ludo-vicus Francorum rex, Sicilia;, Hierusalem ac Me-diolani dux.
381	Copia di una lettera scrita per il ponti fice al re di Hungarii.
         Carissime in Christo fili noster, salutem et apo-stolicam benedictionem.
         Frequentibus litteris venerabili fratris episcopi calliensis oratoris isthic nostri intelleximus, qua be-nignitate ac honorificentia ipsum episcopum orato-rem nostrum majestas tua exceperit audiveritque, ac qua letitia et reverentia litteras apostólicas super decimis, cruciata ac jubileo, causa turcharum, per nos concessis receperit, quarnve sit prompta ac propensa tua majestas in nos et liane sanctam sedera presertim in suinendo propediem arma in de-fensionem ac tutelara christianorum adversus dictos turcas. Qua; nobis, de periculis Christiane reipu-blice imminentibus, nisi celerrime succurrantur, valde sollicitis, admodum grata ac jucunda fuerunt. Equidem, fili carissime, nihil est quo nos tantopere dies noctesque angat ac sollicitct, quam turcarum effrenem rabiem, invalescentemque quotidie magis insolentiam potentiamque compescainus. Qui, prater alias clades christianis illatas, nuperrime civitate Mothone diu multis armorum millibus obsessam, ferro ignique funditus everterunt, caesis trucidatis-que ad unum sine aliquo etatis aut sexus delectu,
christianis omnibus; ac, paucis post diebus, civi tatein Corone in crudelissimam eorum ditionem re-degerunt; timenduraque est, ne turcæ ipsi Italiani raoxque alia christianorum loca invadentes, solito furore subjugare et occupare conentur. Et quoniam publica communisque christianorum omnium causa agitur, nos, ad quos pro nostro pastorali officio pertinet ad providendum imminentibus his periculis, alias majestatem tuara cæterosque christianos principes et potentatus frequentissimis nostris litteris ac nuntiis excitavimus et in dies etiam excita-mus, nec cessamus, quibus possumus studiis, quantum nos et venerabiles fratres nostri sancte roraa-næ ecclesiæ cardinales pro viribus valemus, procurare ; sed cum potentia, robore militimi, situ ac positione, regnutn istud semper christianorum antemurale ac præsidium fuerit, in tua majestate, que suos antecessores reges pietate ac religione non solum æquat sed facile antecellit, spes omnis nostra in re hac sita ac locata consistit. Quare, ut presenti urgentissimæque necessitati, toti christianitati ab i|isis turcis incumbenti, tua majestas, si forte nondum contra ipsos turcas moverit, quam pri-raura suis copiis succurrat, atque laben tibus et af-tlictis rebus christianorum subveniat, maiestatem tuam ita hortamur, requirimus et rogamus, ut majori studio, cura aut diligentia rogare non.possimus. Preterea, cura maicstas tua, creberrimis suis litteris ac dilectis filii Philippi sui penes nos .nuncii et pro-curatoris, sollicitationibus nos pro proraotione ve-nerabilis fratris archiepiscopi strigoniensis ad dignitatem cardinalato instantissime requisiverit, quam promotionera idem episcopus calliensis orator noster, nomine tuæ majestatis, pluribus suis litteris vehementissime sollicitavit, nos, ut majestati tuæ, quam inter cæteros christianos reges ac principes 381 * singulari præcipuaque dilectione prosequimur, sicut in cunclis aliis quoad potuimus eflecimus, in hac quoque re satisfaceremus, eumdem archiepiscopum hodie de ipsorum venerabilium fratrum nostrorura consilio, in concistorio nostro, in ipsius romane ecelesiæ presbylerum cardinalem creavimus ac pro-nuntiavimus, quod libentissime quidem eflecimus, tura ipsius archiepiscopi meritis et virtutibus, tura vel maxime intuitu precipue commendationis tuæ majestatis, et ut ejus votis ac inslantibus requisitio-nibus et precibus morera gereremus ; confidentes etiam ut tua majestas hoc etiam officio ac munere a nobis affecta, libentius ac proraptius se in ipsam turcarum expeditionem accingat. Quod, ut quam celerrime faciat, si forte, ut diximus, impedimento