Albanesische Texte mit Glossar.
29
II.
Kizmetin e ijen per para.
lé ite fukarà, punonej nal é dit, po bukt s kié t haj. Nt dite upofasisi eòe i da eòe It éókese, kt »u do vele te tjij kizmetin, se kiëtü s mund tt rojin«. 1 Oott de ajó : »Ik«. Aétù u-nis; nt ude kt vij, geli lit ulk ptrpara ; e pjeti ulku è i Oott, kt »ku vete?« I Dot ai, kt »do vele tt pikein me. Pertndine, tt int dtftón kizmetin«. I Doit ulku, kt »tiuaj de per mua, kt u geOtiié miS ha eòe nuku ngosem«; alt porsi i beri ulku, eòe iku, vate tut nt ans detit. Atje geti nt peék tt maò; e pjeti pesku è i Oott, kt »ku do vetS?« I Dot ai, kt »do vele tt piketn me Perndin«. I Doit peêku, lit »pit e edè per mua, lit nul è dite ne uje jam, eòe geOeni po et kam«. Eòe e moli pesku è e ndzori m-at-àn detit ; atjé lie vate, vate me nt han è ndeiìi, hengri buk. E pjeti handiiu, i Doit, kt » ku do vetê?« I &a de handiiut, Ut ado vele te pikem me Perndin«. Ai liandiiu kis ni baksé, eòe Udo kt vij mbtrnda, nuku ziheéin, eòe tsdo fare Ut le mbil, nuku hi he sin ; i dote handiiu: »TéurnUe do vels te piUeté me Perndint, Duaj òe per mua, lie pse nuku zihene pémete ne baktsé time?« Eòe iku ai, vate su vale; atjé i doti éngeli perpara, i dote, ke »ku vele?« I Dot ai, He »do vele te pikem me Perndin, te me deftoiie kizmetin«. I Dot énijeli, he »Perndin u jam, po kOe~u prape, eòe kizmetin e (jen perpara«. / dot ai, He »me ka porsiture eòé ne ulk, te le pjes, lie ai (jt&ené. mis ha, eòé le ngósure nuku ka«. I dot éntjeli, Ut nt i tiuaté ulkut, He pa ngrene mi§ neriu, nuku ngoset«; è i Dot ai prape, He »me ka d-ene eòé ne pesk, ke nut è dite ne uje iéle, eòe etja nuli i hilUet«. I dot énijeli: »T i tiuaté peékut, He pa ndzere gürine dievair He Ita nt bark, nuku iken etja kure«. I tiot ki, He »me Ha porsiture eòé ne bandii; ke ka rie bakéé, eòe tédo peme ke ve, nuk i zihet, eòe lèdo fare He mbjet, nuk i bihet«. I tiot énijeli: »T i tiuaté handiiut, He mbtrnda ne bakléé Ita tiisavrò, eòé pa ndzere tiisavrón, nuku zihene pémete«. Eòe iku éngeli. U-kde ki prape, vale ne handiiu è i tiot ató, li i ti a énijeli; i tiote handiiu, ke »eja te verni t i ndzefem, eòé te mafté (jizmate li«. I tiot ai, He »nuku duo u, se e kam kizmetin perpara«, eòé iku, vate ne peéku, i tiote peékut, He »u pjela, eòé me da éngeli, Ut li ke ne gur dievair mbernda ne bark, eòé pa ndzere até, nuku ngosej me