Albanesische Texte mit Glossar.
83
je ti, tnos u-tremb, se s te ha as kvkuói tij«. Eòe fahu vajzen eòe e ngarkoi me pa-hir eòe e dergoi iu muli. Vajza, si u-nis, i Dote nerkes, ke »a-irte fúrkene eòe tri étulunge li, t i tjef nateli, atjé líe te fi, sa te blühet driftet è te benet miei«. Eòe aétù j a òa iierka fiirken eòe tri étulùng li, eòé iku vajza è vate ne muli; sa te vij atjé, kié vatur ite saluti nat. Kur vale ne muli, geli deren e mulirit hapet, po rieri mbernda s geli, se nérezit milonejte intieri atjé nuke filien nga frika, se atjé rnbliòeéin diineril nateli, eòé te biliare, ke te kié niilonai, atjé i lij, eòe deren e mulirit e lij hapet, se iteri nuke vij atjé, líe le viò, nga frik e diineret. E si vale vajza è geli deren hàpete, hiri mbernda, skarkoi drilhte eòe kerkui, geli ite foli riga le milonait eòé e òezi eòé leéoi mulin eòé sturi drìDet eòé e blitanej, eòé ajó fij eòé tir lite. Mbi ale vane diinerite, n-mbluaò è e vme ne mes eòé zune è berlisne è keit dori eli, po vajzen ine dor s e ngajtin; pasandàj puéùan le briturit è le kendùarit eòé zun, e pisne vajzen è i Dane, ke »té ist alii, líe tjef U Va vajza, ke »kelà iste (je, ke ka suine mundim«. I Don ala, Ite »te na Duals, se ts mumlim ka«, se alà diinerite dùajne l i (jeiten none sebép vajzes, líe t e étremboiien. Po ajó zuri è u Da, líe «kelà, neve e punojme òen, pa e kDejme, pa e tnbjelem, pa e lehai itn, pa e ékulim, pa e ndejrn ne diel è Dahet, pa e mbleòiin, pa e liòim, pa e slip ini, i mafem faren, pa e ngarkojm, pa e épiem ne lum, pa e vulisim, pa e lem òjete dit, pa e ndzefim, pa e ndejrn, pa e Dajm, pa e liòim, pa e ngarkojm, pa e épiem ne étepi, pa e manganisela, pu e helkirri me lanàr, pa e birn étulùng, pa e verri ne furk, pa e tjefim, sa mbuéirn boélin, pa e rnbleòem è e bini lempé, pa e enditii è e bini fob, pa e mafem, pa e lajitt, pa e presim, pa e kepirn, pa e veéirn«. Ketó fjale i‘toé Maro Ihr hi tura eòé diinerite mbene sukùt eòé rnbajne veé, se lé Doé ajó, eòe te tjiDe vijnt è i vijne nga ite platéke te florimte mbi vételie vajzes, è e bene ke ne Iwke riera ne Dotte te fiorimi vajzen, eòé aétù sa sosi lafet e lirii vajza, kendoi kókoéi eòé ikne diineril, eòé mbeti vajza véteme; u-blua eòé dril)et, eòé ra mieli, e rnbloòi vajza, rnbajti òe mulin eòé ngarkoi mieli eòé iku. Bara me sabà vate ne étepi; nerka me motrat e vajzes te tjerat flijn akoma, s iène ngritur, kur vate Maro Perhitura; keni ié ne ékale, ke fij, è po ke pa, ke vij vajza nga muliri eòé bere e tere fiori ke ne kolce itera rie Doti, leliu keni eòé Da, ke »vjen Maro Perhitura veéur ne /lori«. E ditjoi iterka riga jatalm, líe flijne akoma, eòe i foli Itenil è i Da: »Ruté, le hàngrete
6*