374 Historia Skanderbégu i rrébte para se me u-mlédhe n’ Lesh kishté ker-kue ghith vènnét e ghytétét e sunnimit t’ vet per me vrue né-voiet e me mlédhe ushtriit ci i lypéshin per t’ marrun t' Vlones. Munni i giate e i paa pushim e kishin lodhe, e massi pat mrriit n’Lésh e kiè mlédhe disaa hérésh me béslidhun, u-smue e s’ muit me bàa maa cinnrése. Ethéte Tortaci préie munnit e kishin ka-pe me hov t’ shpéite i ktsyené n’ lngim t’ rrébte, e fuciia e trimit t’forte u-ligshtue. E liga shkoi tui rannue me hov e Skandtrbé-gu e paa se aiò ci kishté nnéshe burrnisht saa hérésh per miét t’ armvé t’ anmikut ishté tui i' u-avrite, e trimnisht u-gaatue me e prite per miét t'shtratit i shtriim e i rréthuem préie dashamii-vé vet. Déka nuk e trémi at burie t’forte per véhté, pore trêmi friga e Shcypniis. Shcypniia kishté enè névoie per gni priis t’ fucishem déri t’mkaméi kryekput e t’ largoté shcimit rréxikun ci kishté per brìi tui e baa m’ u-ri udhe n’ vénné t' véta anmikun. Por diali i tii téper i vogel me viét s’ ishté enè per sunnim. Mén-nimi i ligshtimit t’ dhéut "et e tremi per gni chas Skandei bégun, e saa maa fucii i epté n’ miédis t’luftes e t’ ghakut ai mcnnim ac maa tort e topiti n ?t kohe. S’marmit tui paa sekoha ea^aieshpatecis’daanast’madh as t’vo-gel as t’pasun as t’t’vobek ishté afrut- brìi tii,lypi rreth véd i t pari in e béslidhunvé t’ Shcypnies e t' Vénédikut e desht me i baa poro-siit ma» t’ mramél t1 oheut vet. 1 tiia se mas gha^ht dhet e trii viétsh ci kishté rrnue s’ishté tui e trême kerkunn déka ci maa hé-rét a maa vone do t' a llaain se i tsilli, e sikitre e dishin véte, as munni, as t’ vshtirat.as traximét, as lufta e ghaku nuk kishin mui-te me e lodhe déri m' at hére. E dini, i' u tha, se shka kam hié-ke per dhee t’ èm e t' uiin, e doi^hé me i baai t edhè maa t'mdhaa e t’paa daamé per ket dhee ci pllame kiè shpeithye n’ghak t' an-micvé, por kol a e imi asht n’ t’ sosun e kiott baa shka kiofte thane préie Xotit. N’ fee t’Krishtit kam lee : n’fee t’ Krishtit, munnem me thane, se iam t rite ; r.’ fee t’ Krishtit kam cinnrue e n’ fee t'tii edhè po des, pogni porosii, o burra, po i' a’ u laa sot n’ lìill t’ dékes, e kio porosii s' asht per véhté por per dhee t’ one, per dhee t’ Shcypniis! E kio asht cinnrésa e iuei n’ bashkim e n’ vllaxnii gnéiii me tiétrin tui u-nnéshe me anmic edhè mas dékét t’ émé me at t’ zeet e xêmer me t' tsillen i kéna baa balle saa kiémé bash-ke. N’ cinnrése t’ nei eshtnat e mii kan me gxue n’ vorr. Mos e citni mas shpinét cinnrésen e atdhéut rse m'tè asht pshtéte pshti-mi i t’ghithvé, e fuciia e iuei s’ munnet me kéne gnéii vech n’