GJERGJl Vajë tiij, kjen i shëntuam, në m’e ngchet atë, tç’ ëë jmia ! MARKU Kjasu e mirre, në kee szëmbër. Si di dem luftrojën trimat; dridhej pilia e gjith kumbôj si rrëfeje asaaj miszirë. Vdisza çkau mbë nj’aan mbë nj’aan, * po ndë luit atd kjëndruan, njera kuur Pravati raa tue paalmuar një nëmë e kekje. Ju kjas nd’àanszë Mark Dhoroti. MARKU O Pravdt, o Iule trimi, 206 GIORGIO Guai a te, brutto ceffo, se tocchi costei ! Essa è mia. MARCO Vieni a prenderla se hai cuore. Come due tori combattevano gli eroi; la selva tremava e rimbombava come per tempesta a quello strepito (di battaglia). La fanciulla, colto il destro, fuggi ; ma essi restarono a pugnare, finché Pravatà cadde ruggendo un’orribile bestemmia. Gli si avvicinò Marco Doroti. MARCO O Pravatà, fiore d’eroe, 207