—	More Hënsza Hënsza ree, •siilna vèeszit ndë zarekje, siil miàitit ndë karrokje.
  Shih, çpiit t’ona ndriten gjith, se harepsen gjith të gjàalit; demi i dheszur lopën ndièk, tçila rrièth me kriet përujur për ndë fuçs, e praan ëë arrënë; dhiit e delet, çtuur mbi barin, tërtipen e të vrreejën me të puçmit sii të gjerë; e mosnjerii kaa dree, se ulku brënda pilies szeszë, ku ti e çtiite, lurin athun.
  Po bariu, likurësh veshur, ndë mestr kàfçavet rii çtùara mbi të gchlatin çkop kumbisur, e të lus :
        —	O szonjë e nat-s, tçë dhromet ndrekj mbi dlieun
  —	O Luna nuova, o Luna nuova, recaci le uova nei canestri, recaci il miele nelle secchie.
   Ecco, s’illuminano le nostre case poiché si sono rallegrati tutti i viventi; il toro in amore insegue la vaccherella la quale corre a testa china per la pianura e poi é raggiunta; le capre e le pecore stese sull’erba ruminando ti guardano con i grandi occhi sereni; e nessuno ha paura poiché il lupo dentro l'orrida selva, dove tu lo cacciasti, urla invano.
   Ma il pastore, vestito di pelli, sta ritto tra gli armenti, poggiato al suo lungo bastone, e ti prega :
           —	O regina della notte, che sulla terra raddrizzi le vie,