36i historiae venetae
1530	decori reftitutas fuiife, quam egregia, atque obnixa cun&orum civium voluntate. An vero ea de re nunc agi, quæ nihil momenti vel ad dignitatem, vel ad utilitatem Reipublicæ conférât ? exteros homines nonnunquam infigniorum urbium an-tiftites creatos, multa fæpius agere , quæ a Reipublicæ ratio-nibus magnopere fejun&a fint, quod alteri opes fuas , atque fortunas, non Senatui, cui maxime oporteret , acceptas référant : ingentibus divitiis, quibus etiam fupra vota abundarent, ad eorum gratiam promerendam facile abuti , quorum opera dignitatis aliquam fibi acceifionem fpondeant : a Senatu non modo cives , in patriarci natura propenfos , fed fanóHiTìmos viros præterea deligi, vitæ integerrimæ exemplis apud omnes in honore habitos. Quid vero ? Reges alios, ac Principes ci-vitatibus fuis Sacerdotes omnes majores impertire , Senatutn Venetum eo tantum privari, quod continuis temporibus majores obtinuiifent ? irent nunc , Pontificifque minis a tuendis publicis rationibus deterrerentur : in dies majora , atque acer-biora toleranda. An vero timendum elfe , ut rurfus bellum hac de caufa non exardefcat ? neminem pacem magis , quam Clementem exoptaife, bellorum pericula maximo cum damno fuo expertum, nunquam eodem fe revolvi paifurum. Contra vero qui altius rem infpiciebant , difficile admodum , atque arduum opus effe, a propoiita revocare fententia Clementem arbitrabantur : nec e Republica cenfebant, iìmultatum , atque odii femina in illius animo ferere , cum ad præfentem Italiæ ftatum retinendum nihil magis, quam Reipublicæ cum Ponti-fice amicitiam conducere polfe putarent : in tot maximorum, ac præpotentium Principum ambitioiìs cogitationibus nihil tu-tius eile, quam hoc uno, veluti fortiiTimo munimento, inni-ti. Ncque deerant, quibus non fatis probaretur , eccleiìafti-carum dignitatum, & opum fpe civium mentes ali, qua nonnunquam deliniti & capti, ardorem, atque ftudium , quo pa-triam completi oportuiifet, feniìm remitterent : moderato vi-cìu, ac privatomi^ divitiis audam eife Rempublicam , in qua ornanda , & amplifìcanda omnes perpetuo iniudarent, dum cives , quidquid gloriæ , quidquid dignitatum, quidquid opum foret, id omne non libi, led commodo publico compararent : retinendos prifcorum fapientiiTimorum hominum mores , non