33z HISTORIAE VENETAE
 1529 tatem incufare poterimus, qua nondum noftrìs exfaturata mali s , bella bellis, funera funeri bus accumulet. TSLeque Deus Opti-mits Maximus laborariti, ac prò liberiate pugnanti T^eipublica, qua prater ceteras laudes, pietatìs, ac religionis fibi glorìam comparavi, deerit. Verum, fi jponte in hanc arenam defcen-dimus fi ultro T^empublicam in bas undas, tempejìatefque con-jicimus , quid aliud , quam nofmetipfos culpare poterimus } quod prafenti occafione minime uti voluerimus 5 quod incertos bumanarum rerum cafus non infpexerimus $ quod bellorum exi-tus, qui nutu fortuna reguntur, neglexerìmus . Haftenus 7{ei-publica virtus, veftra confiantia enituit ; bella prò T^epubl/ca, prò Italia ingenti a fufcepimus ; dìgnitatem, ac libertatem nobi-lijfima iflius provìncia J'uper alias fufkulìmus ; prò iìs acriter certavimus -, laborum fruHus in noftrìs prope manibus eft : ne-que prafentium , neque pofterorum erìt, ut opìnor, aliquìs, qui fummìs ad calum laudibus vos non extollat, quod toties pugna-verìtis i toties cum potentijfimis boftìbus dimicaverìtìs 5 quod a feederatis deftitutì maprv*ri, atque altiorem in defendenda T^e-publica, atque Italia animum oftenderìtìs . Sed videte, ne dum hanc laudem aucupari pergìtìs, prudentia fruttum amittatis, obfrmatìque animi, ac mentis obftinata in reprebenftone?n, O* notam apud mortales ìncurratìs, prateritamque glorìam, quam adepti eftis, hoc nimìs duro, atque inflexibili confilio corrum-patis. Oratores igitur a vobis defignandos, <£? Mantuam mit-tendos arbitror, ut ibi de conditìonìbus pacis agant ; ut tandem felici exitu concordiam , ad quam nos Cafar invitai , ampiettamur.
          Cum jam hic peroraflfet , contra in hanc fententiam alter dicere eft exorfus. sVnatula- Hemo eft, ut opìnor, Tatres optimi , qui boneftam pacem tot*, ut i* perìculofo bello non anteferat , auique non Italia calamitati-°duZ'um*A bus, veftris f umptibus , ac laborìbus finem imponi , metam VZm'dif- ftatUl non fummopere optet. At dlud in primis cavendum ar-ftratur. ‘ bìtror , ne dum in re fummì momenti omnia ex voluntate , ac defiderio metimur , prafentem rerum ftatum obliti egregia facinora , quìbus per tot annos T{em^ublicam , atque Italiam tutati fumus , non abfque detrimento publica inco-lumitatis, dìgnitatifque corrumpamus, Quid enitn caufa eft ,
                                                              cur