MAUROCENI L I B. I. 121
natuni cerifere 5 ne fupremo cunHa difcrimini objiciantur j ne- 1525 ve pacis Jpes in multorum animis concepì a 3 in/igni aliqua, i'j• Cbri fiiance T^eipublicce deflenda calamitate conter atur.
  Hec Venetorum confulta j he confiliorum rationes eo ipe-ttabant, ut in re ancipiti variis fortune cafibus, ac yiciifìtu-dinibus obnoxia, ncque in Imperatoris, ncque in Regis of-fenfam incurrerent. Veruin jam ita fc rcs habebant, ut ea-nim cventus omnium populorum , ac Principum Europe mcntes hefitabundas , ac fufpcnfas tenerent : in utram par-tem vittoria inclinaret, erumnis, & calamitatibus orbi Chri-ftiano fe fe objicientibus ,* atque Italie prefertim, que fupc-rioribus annis oppugnationibus, ac preliis vexata, miferanda cunttis gcntibus humane fortis excmpla prebuerat j ncque adhuc, quibus fccdc difcerpta fuerat, vulnera coaluerant.
  In primis vero Pontifex, ac Refpublica Veneta fummis an-gebantur curis , quod rcrum prefentium mutationem confc-cuturam circumipcttabant ; ninilquc molcftius , quam duos Principcs acie de hujns provincie imperio dcccrtaturos ccr-nebant : Cefarcm Pontifìci infenfum , Reipublice amicitiam fufpcttam haberc , vittricia illius arma timenda eflc : ncque minus fi Rex vittoria potiretur , vcrendum ne felicitate im-potcns , atque clatus cuntta fuo arbitratu in hac provincia modcrari vcllct . Quamobrem quantum prccibus, atque ad-hortationibus niti poterat Clcmens , nc Rcges in arma ruc- ehm,», rcnt , contcndebat. Per Albertum Carpenfcm , Francifcum adnjonct, orat, obtcftatur , nc cum Cefarcanis acic decer- pr*ih dt-tet i neve fortunas, opcs , potcntiamquc Gallice gcntis ho-re momento in fummum diicrimen conjiciat. Eumdcm Carpenfcm hortatur , ut Sigifmundum, qui illi erat a fccretis, in caitra mittat , ut Regis animum a prelio ineundo amo-vcat . Idem quoque agit cum Novioduni gubcrnatorc , ac Regis legato, qui apud Venetos erat j atque in omnem even-tum intcntus , communi faluti profpicicndum ratus, per Fo-fcarum legatum Clemens Scnatui fignificat, fibi in animo effe , oratorem ad Helvetios mittere , qui decem illius gentis peditum millium delcttu habito, communibus ftipendiis , fi opus cifet, in Italiani duceret j ut Reipublice adjunttis copi is j nec non pontificiis, Hetruicifquc auxiliis, hoites a fini-