— 910 —
SJA
Sjftti. sjamein, vap. contenere: comprendere.
Sjatiti se, tim se, vrp. unirsi allo stormo (die. di uccelli); — gdje, mettersi a riparo (dalla pioggia), rifugiarsi.
Sjecalica, f. 1) coltellaccio (de’ beccai); 2) maciulla da lino; (geom.) secante.
Sjecaliste, a, n. ceppo da tagliare; tagliere.
Sjecalo, a, n. 1) falcione (da foraggio); 2) acciarino.
Sjecanka I , ,
Sjecara | f' t^bere-Sjecati, cani, vai. tagliare alla minuta, trinciare, tagliuzzare; — koga, (tig.) punzecchiare; — se, piccarsi, palesar risentimento.
Sjecavac, vca, m. (kapns), cavoli tagliati; (meso), carne pesta o battuta: polpette.
Sjeckati, kam, vai. V. Sjecati. Sjecnuti, cuera, vap. pungere (die. degl’insetti); — fig. dar una punzecchiata.
Sje6, in. u glavi, emicrania.
Sjeca, f. 1) frascame (da foraggio); 2) strage.
Sjeian, fna, o, agg. -o drvo, oruzje ria taglio ; -i zubi, denti incisivi. Sjeianac, nca, in. tabacco trinciato. SjeSanina, f. (meso), carne trinciata. SjeEevina, i. parte tagliente (di un arnia).
Sjeiimice, avv. di taglio.
Sjecina, f. V. Sjecevina.
Sjeiiite, a, n. V. Sjecaliste.
SjeEitba, f. stagione del taglio (degli alberi).
Sjec'ivce, a, n. (chir.) lancetta. Sjeiivica, f. martello a taglio (dei piccapietre).
SjeEivo, a, n. strumento da taglio. SjeCka, f. paglia o strame sminuzzato.
Sjeckanica, f. V. Sjecanka.
Sjeikar, ni. tagliuzzatore di foraggio SjeCnica, f. (geom.) secante.
Sjeéalo, a, n. V. Sjetilo.
Sjeéati se, éam se, vri. V. Sjetiti se (senso durat.)
Sjeéi, sieiein, vai. tagliare; fare a pezzi; — drva, far legna; — ka-
S.TE
men, digrossare; — irvanj, martel-
Sjeda, f. V. Sieda.
Sjedaéi, a, e, agg. da sedere, da stai-seduto : — zivot, vita sedentaria.
Sjedalica, f. V. Sjedalo.
Sjedaliste, a, n. V. Sjediste.
Sjedaljka, f. sofà, canapè.
Sjedalo, a, n. 1) sedile; 2) posatojo (nel gallinajo).
Sjedan, in. V. Sjedisa.
Sjedati, dam, vili, mettersi a sedere:
—	kokosi, mettersi a dormire; — va. krv, far sangue (per secesso).
SjeJba, f. V. Sjetba.
Sjede(éke), avv. stando seduto.
Sjedica, f. kost, (anat.) osso ischio.
Sjedilac, dioca, m. persona seduta
Sjediliste, a, n. V. Sjediste.
Sjediljak, ljka, ni. (anat.) osso ischio.
Sjediljka, f. Y. Sjedaljka.
Sjedilnica, f. V. Sjedionica.
Sjedina f. canizie, canutezza.
Sjediniste, a, n. punto di riunione.
Sjediniti, nim, vap. (ri)unire, congiungere; — se, accomodarsi, intendersela con qd.; (poi.) unirsi in uno Stato.
Sjedinjenik, in. unionista.
Sjedinjenje, a, n. unione.
Sjedionica, f. camera delle sedute.
Sjedisa, m. persomi che sta volentieri seduta; un poltrone.
SjediSte, a, n. sedile; sede, residenza.
Sjediti, dim, vni. 1) star seduto ; 2) abitare, dimorare: — u tainnici, starsene carcerato;— na jajih, covare.
Sjedia, f. sedile.
Sjedjeti, dim, V Sjediti.
Sjedkariti, rim, vni. far vita sedentaria ; poltroneggiare
SjednaSiti, éim, vap. V. IzjednaCiti.
Sjednica, f. seduta; saborska —, tornata.
Sjednik, m. sedile.
Sjednjaca, f. V. Sjediljak.
Sjednuti. dnem, vnp. V. Sjesti (senso istant.)
Siedobrad, a, o, agg. dalla barba bianca, o grigia.
Sjedobradac, dea, m. persona dalia barba grigia.
Sjedoglav, a, o, agg. da’ capelli grigi
o	canuti.