— 50 — An de nei, an da pan. An da plóia, an de charestia. Lad. di Fassa. Sotto la neve, sta la farina, Gran nevèra, gran granèra. Ven. GrSn nevér, gran granèr. Mover. Sòtt’ aqua la fam, e sòtta la neìv al pan. Boi. Anno di neve, anno di bene — e Sott’acqua fame, sotto neve pane. Tose. Annata di nivi, annata d’olivi — e Sutt’acqua fami, sutta nivi pani. Sicil, Aqua nivalis frugibus et arboribus feeeunda, Varr. 61. Arbaro che nu froùta, tàja, tàja — e Quii che ini zi da frouto, zi da fógo. Pianta che nò fa frùt, se taja su. Mil. Pianta che non fa frutto, non vale che a far fuoco. Tose. L’arbero che nun dà frutto se taja. Bom. Arvulu eh’ ’un fa fruttu, tàgghialu di pedi. Sic. Arvure qui non battit fructu, si nde segat. Sard. Omnis arbor qtiae non facit fruetmn bonurn excidetur, et in ignem mittetmr. Matt. Ili, 10. 62. Cavo *) coùrto, vandime lónghe 2). 3) Tralcio della vite. 2) Lunghe, abbondanti. Vit curte, vendemmo lunge. Friul. Cao curto, vendèma longa. Ven. Vìt curte, vendemme lunghe. Ven. di Trevis. A buon potatore buona vigna, A buona vigna buon potatore. Tose. A bonu putaturi bona vigna, E a bona vigna bonu putaturi. Sic. 63. E1 frouto càjo *) puóco a largo 2) de l’àrbo — e I piri3) càjo puóco a làrgo del pariér4). *) Cade. 2) Lontano. 3) Pere. q) Pero. E1 fróit nu putàja cascùr che a lic del jàrbul. Vegl. E1 frùto no càsca lontàn de l’àlbero. Ven. d’Antign. E1 pero casca poco lontan de l’arboro. Triest. e Ven. II piruò noi cole mai lontan dal pirucàr. Friul. Lunsch crod’ilg Meil bue dilg Pumèr. Lad. Non procul a proprio stipite poma cadunt. Lat.