— 69 —
la miteìna, a nu se vido né Granzàn né Baguleìn; ven st’ altra, e ningoùn nu cunpareìsso.
     A sona uóto, gnóve, gise lire, e i paróni del palàssio, a nu vedànduli, i cardiva ciórto olii fuósso muórti; i manda là oun fràvo, che ’1 vago a viérzi -9) li puórte, che ’1 vago a vardà drénto. El va, e’1 vido Granzàn e Baguleìn, chi durmiva par tiéra: el li dasmassadia,30) e '1 ga dei: — „Signivo31) veìvi, o signivo muórti?“ — Sti dui Ciusuóti, sa dasmassadia, e i ga raspóndo :
—	„I signémo, bon, veìvi, ma muórti da fan e da si 32)“. — Alùra, stu fràvo, el va dal parón de stu palàssio, e ’1 ga cónta ciimo eh’ a zi sta. El parón, el va, e ’1 ga dei: — „Cuntime doùto quii chi vi veìsto e chi vi sintoü.“ — E liiri, i g’uó cuntà doùto, ciimo oh’ a ga gira intravignoù, e i ga dei oh’a ga gira vignoù diii fantàsme, eh’ a gira su fardài de loù, e doùto quii chi gaviva deìto da fà; e i ga dei in oùrtima: — „I vémo dèi biéssi; vigni, chi va li mustrerémo.“ — El zi zeì zìi in mazaghén; e i g’ uó mustrà là eh’ a gira sipileì el depuósito de uóro e de arzénto. L’uóro, i g’uó deìto, el nda tiica, miézo a niii, e miézo, el zi par el parón del palàssio ; e l’arzénto, biégna che vòstra sor fàgo tanta carità ài puóvari, par la su ànema.
     A gira, i ga dei quij, i vòstri dui fardàj avucàti, chi nu pudiva salvasse, si nu ga diva indreìo doüti quij biéssi ài puóvari ; e daspuói 33) i ga dei : — „Dónca, siùr parón, stu palàssio zi nòstro, parchi i sa lu vémo vadignà.“ — El parón, el zi zeì veìa, e ’1 g’ uó lagà el palàssio ài Ciusuóti ; e sti diii Ciusuóti, uó vivisto là e i zi stàdi in pas, in carità.
                E meì, ch’i giro là,
               cu na padissa i m’uó butà quà.
   29)	Aprire. 30) Sveglia. 3I) Siete voi. 32) Sete. 33) Dopo.
NOTE.
Per l’episodio del castello incantato dagli spiriti, e per quello delle
membra, die cadon giù dal camino, va ricordata qui la seconda parte
d’una novellina di Jesi, appo il Comparetti, op. cit., pag. 46 (N.° XII); la 22" delle Novelline di Santo Stefano di Calcinaja, edite dal De Gubematis, loc. cit. ; la 57* delle novelle siciliane, pubblicate dalla Gonzenbach, vol. II, loc. cit., pag. 1, e la nota del Köhler, ibid., pag. 287.