— 185 — magnorum liei'oum in conviviis solebant) laudes decantare. (SABELLICO, Deead. Ili, p. 568; Basilea, 1570): (234) Cujus regionis et dominii partem res publica Venetorum, partem vivebat. missus ab eodem occuparit. (FRANTZA, 1. IV, c. 22, p. 430). (235) MARINO BARLEZIO : De Expugnatione Scodrensi; Venezia, 3 504. (236) In Epiro, ab initio suscepti belli, quasi statis diebus bis quotannis circa Scodram, Lissum, Crojam, et alia oppida, quae in ea ora Veneti tenebant, sub messium et vindemiarum dies Barbarorum equitum alae erumpebant. (SABELLICO, Deead. Ili, p. 568). (237) Annali di Domenico ¡Malipiero. (PISKO: Scanderbeg, p. 160). (238) La storia di Giovanni Castriotta II; figlio di Scanderbeg, è narrata, secondo le tradizioni popolari italo-albanesi, da Agostino Tocca nel 1650. Questo manoscritto fu pubblicato nella rivista La Bandiera d’Albania. (239) HOPF, p. 274. (240) ANONIMO VENETO, c. 41, p. 47 v. (241) Georg Castrioto gilt wie jedermann weisst, für einem der vollendetsten, glücklichsten und grössten Kriegsmeistern aller Zeiten. (FALLMERAYER, vol. 8, p. 732). (242) « In dicendis sententiis ita gravis, ut nihil unquam per adulatioaem et gra-tiam locutus est». SPONDANTJS: Annales Ecclesiastici, e DUPOCET: Hi-stoire de Scanderbeg, préface. (243) «Nemo enim tantum ignarus rerum qui non summis laudibus ad coelum te extollat, et de tua nobilitate tamquam de vero Athleta et propugnatore nominis christiani non loquatur ». RINALDI : Ann. Eccl., anno 1457, N. 20 e 21; DUPOCET, préface.