A MIO 1 482.	W
   •	rcstiluerct. Assenserit ne, an obslinatior sit faclus, cui nolius li » quam B. V. cui verba cledit ipse ejusque socii. Dum quaerunt
» frivolis cavillationibus rem trahere usqueadeo, ut nunquam posl-
  >	hac veslra sanclitas dignum babuerit de cujus pace veniaque » verbum ad nos faceret. Sumptum igitur bellum est, quod quidem » omnipotcns et juslissimus Deus justiciae noslrae bene conscius » summis ubiquc favoribus est proseculus: sed plura de voluntate » nostra rectiludiueque animi quam necesse est, vel quia tractata » manibus S. V. omnia sunt, vel quia perspicua jam facta non » ilalis modo, sed exteris etiam nationibus. Quod autem, B. P.
  » hortamini nos ad paccm impraesentia, cum jam ad fincm belli » sit venlum ; utinam id in gratiam B. veslrae facere licerci ea cum » dignitate et status nostri incolumitate, qua initio non soluin vo-
  •	luimus, sed maxime etiam concupivimus. Verum dignetur pro » aei|uilatc, pro bonilale, pro juslicia denique sua non ad id tan-
  •	turn quod optant alii, quam ad ea etiam animadverterc quae
I* justiciae sinl consentanea. Nam si ante belluin exorlum hacc ad » pacem efficax emanasset invitatio; facile ([uidvis extitisset; pa-
•	rum negocium fuisset integra re deducere nos ad oblivionem » injuriarum illatore poeriitcnte, quas divina lege et insti luto ma-jorum noslroque facile semper poluimus ex animo dolere. Sed » post absumplam tanfam vim auri, quanlam nec ipsa vaici Fer-» raria, quanlumvis insignis habcalur; post innumerabiles eosdem-» que pracstantissimos cives amissos, bostem pertinacissimi!!» ob-
!» sessum nioenibus: quid aliud est horlari nos ad pacem, nisi ex-» torta nobis de manibus ipsa victoria, derisui nostrum dominium » ad libidinem boslium loti mundo tradcre ? bosleinque in viscc-» ribus nostri status baerentem ex insano insanissimum redderc ?
» Et quoniam B. V. turcorum menlionem facit, profecto cum eo
  •	in bella XX. per annos vexaremur, sustineremusque burneris » ehristianorum periculorum lotam molem, fessi autem diuturni-» tate belli et potentissimi liostis copiis exercitibusque, opem tjuae-» reremus, nunquam conspirasse vidimus Italiani ad auxiliuui