b2	UDRÒ XXV, CAPO xrv.
» et amplius annorum patieutiam nostrani vicit ejus pertinacia,
» poslquani effusa vis et auri principatu illius preciosior cives nostri » tum ferro, tum paludibus absunipti, petitur p*ix sane inlempesti-» ve ; paci acquiescere debuit initio optimi et amplissimi domini,
» tum cum pater elementissimus quietisque cupientissimus pacem » pollicebatur, si filius abslineret injuriis. Addidit peccalo obsti-» nationem, quam tantae esse malignitatis tantoque odio sibi Deus » testatus est, ut ncque in hoc saeculo nec in futuro misericordia » dignum exislimaverit pertinacem.
» Monetis, ut fugiamus suspicioncm cupiditatis dominandi.
» Sapienter sane et paterne. Sed dabitur ne suspicioni locus, si » per quinque annos injuriam foederum violatorum et supra tre-» cenlesimum annuin partarum sanguine nostro immunitatum Terre » diutius non potuimus ? Detur ambitioni cum id bello quaerilur, » quod justum aequumque non est ; aut cum sine mora irrequisita » parte altera, ne forte poenileat ad arma concurrilur. In nos au-» lem quaenam relinquitur calumniae ratio, qui, ut diximus, velu-» stissima repetivimus, coniinein appellavimus, pacale monuimus : » arma disluliinus per tot annos, perlinaciorem in dies in proposito » mansuetudine nostra reddidimus? Turbarunt Italiae pacem, quo-» rum turbare mos est. Et qui miserum illuni pollicilationibus » illectum, ut bellum quam pacem mallet impulerunt, non autem » nos qui nihil omisimus boriando, monendo, orando denique pa-» ceni mallet quam bellum : praediximus, contestati sumus fore » ut stultiliae poenas daret. Caetera, quae ad causam noslram per-» tinent, ex litteris nostris ad summum pontificem intelligent Ex-» cellentiae veslrae. Ex quibus existimamus fore neminem lam » oblorti malignique judicii, qui nos coarguat innoxa esse, aut quic-» quam omisisse, quod modeslissimos et temperatissimos deceat. »