ANNO 1482.	SI
 •	nos quoque praestaturos pollicemiir. Bene valeat eccel. V. Da-
 >	tum Bomae die XVI mensis dccembris. Anno a nai ¡vitale D.
, Mcccclxxxh — Subsignali noslrorum trium in ordine priorum. »
      Anche a questa lettera rispose il senato per mezzo dell’aniba-scialore Giustiniano, e la sua risposta fu del tenore seguente :
     *	Sacro collegio 1\. D. Card. — Redditae sunt nobis lilterac » D. V. Rcvcren. in Christo patr. et domini in causa Ferraricnsi, » quae tametsi tota propter illius principis in nos ingratiludinem
 1» et injurias acerbissima est : non potuimus tamen illas non videre » el legere ea reverentia et obscrvanlia, quam sacro isti collegio » debemus el semper habuimus; sane praeseferre videntur opti-
 li	morum ebristianae religionis patrum Studium et diligentiam, qui
 •	ea quaerunl et optant, quae, nisi alia insilit, maximam in se spe-» ciem habent honestatis et officii. Qualia sint ea quae dicimus » exemplum litterarum nostraruin ad summum pontificem bisce » insertimi abunde docebit. Laude tamen et summa omnium com-» mendatione dignissimum vestrum collegium est, sumere palro-» cinium concordiae et ad pacem omnes hortari. Cujus ipsius non » diffitentur aliquando etiam curii hoc Ilercule cupidiores extitisse » majorum noslrorum exemplo, qui nunquam bellum intulerunt » nisi lacessiti, pacem quoad Iicuit cupierunt. Nunc autem tot lan-» taque intervenere aliorum stullitia, aliorum malignitate, ut sane » mirum in modum doleamus, nos, qui semper ista sanctissimo col-» legio quibuscunque in rebus oblemperare consuevimus et ejus » hortamenta pro preceptis excipere, vestris humanissimis horta-» tionibus obsequi et morem gerere non posse. Singula enim pro » rerum lemporumque et causarum qualitale moderari principe» » necesse est. Quam sit hoc verum docuit rcruni omnium omni-
 •	potens Dominus, qui dedit suum ulrique rei modum, ut quis-» quis esset in benignitalem propensior, pertinaces tamen in pec-» cato flagelli» deturbare sit solitus. Miserti a principio sumus
 1 » ferrariensis islius ducis pocnamque peccati distulimus quousque !» spes fuit resipiscere eum posse, injuriamque dignosccre. Quinquc