anno 1603. 297 lagnerebbe. Tacque il papa ; ma pur fu questo un nuovo gravame contro i veneziani. Una legge del 1603, proibiva, che in Venezia, oltre alle tante eh’ esistevano di già, si fabbricassero nuove chiese o monasteri, senza particolare licenza del senato (1): ed un’altra legge del 1603 proibiva qualunque donazione od alienazione di beni a favore di corporazioni ecclesiastiche. Ed entrambe queste leggi erano delitti contro 1’ ecclesiastica immunità, i quali Paolo V non poteva nè perdonare nè tollerare : erano i forieri della tempesta, eh' egli iu breve avrebbe suscitato sopra la repubblica. Mentre le cose stavano in questo stato di agitazione, avvenne, che il podestà di Vicenza facesse imprigionare un canonico di (i) La legge non era nuova : era lina « norem dominii. Cum homines nihiìo- rinnovazione di legge fatta quasi due se- w minus, si haberent voluntatem faciendi coli addietro , la quale diceva : u Mille- n hospilalia , possint illa fieri facere ili w simo trecentesimo quadragesimo sepli- v> multis locis extra civitatem Rivoalti, ut v> mo, die vigesimo primo maji. Cum alias » possit in praediclis salubris provisio n factus fuerit ordo quod possessione» « adhiberi : etiam quia generatur corru- » terrae non possent relinqui in civitate n ptio aeris propter multitudinem infir- w Rivoalti, pro anima vel ad pias causas « raorum ; Vadit pars, quod in civitate « ultra decennium, concedendo quod de w Rivoalti non possit de novo fieri hospi- » novo possint fieri ecclesiae et hospitalia « tale vel monasterium, vel aliud simile » et in civitate Veneliarum sint tot et tot « laboreriura sub poena librarum mille « hospitalia quae sufficiunt et sufficerent « illi personae quae fieri faceret nomine « abundanter pro eleemosynis et pauper- »suo vel alieno; et quod nihilominus in w nmis personis cum sint satis in majori v> eis hospitalibus et monasteriis novis w quantitate et numero quam unquam « et eorum domibus aliquis laicus non ” fuerint et facta sint multa et fiant con- « possit laborare vel habilare, sub poena ‘5 tinuo de novo, non curando de velcri- » librarum viginliquinque pro qualibet ” bus et antiquis ; quod est diminuere n vice : quae exigatur per advocatores eleemosiuas et devotionem antiquorum * communis, qui habeant lalera partem ” et auferre cursum et ntililatem eorum ; « qualem habent de poenis sui officii. Et ” Per tluae possent salvare animae homi- » sit haec pars ligata, quod revocari non ‘"i num melius quam per nova ; et pro fa- « possit, nee dari licentiam alicui faciendi ” cienJo de novo hospilalia, domus terrae « de novo monasteria nec hospitalia, nisi accipiunlur et devastantur, et melius » [>er sex consiliarios, tria capita de qua- ” esset quod domus et possessiones terrae « draghila et tres partes majoris consilii ; » pervenirent ad nostros cives, qui auge- n et si consilium vet capituiare est contra, ■ lent et augent de {»ossessionibus in lio- » sit revocatimi quantum in hoc. » VOL. IX. 58