484 LIBRO XXIV, CAPO XLI1. se avessero continualo a mancare per avventura alle solenni processioni, che si facevano annualmente coll' intervento delle primarie magistrature e della signoria e del doge. Del quale decreto giova portare il testo originale, eh’ è il seguente. M. C. 1330. 3 Julii. « Quia processiones sancti Marci et sancii Viti sunt ordinatae » in honorem et veneralionem Dei et ipsorum sanctorum et cuna » grandi devotione singulorum et propterea conveniat et dignum » existat quod id, quod solitum est servari prò solemnitate et ho-» norc ipsarum processionum non minualur, sed potius augealur » si polest. Et hoc dicatur, quia clerici Terrae non veniunt ad » ipsas processiones, sicut aliis temporibus soliti -erant ; et alias » datus fuerit ordo clericis habentibus officia, sed alii non haben-» tes officia venire non curant : Vadit pars, quod alii clerici Vene-» tiarum habenles ordinem sacrum, qui de celerò non venerint et » stelerint in diclis processionibus, non possint ullo tempore perii venire ad officium Nolariae Veneliarum : Et illi qui sunt notarii » presenlialiter, si non venerint, perdant Nolariam, nisi habuerint » iustam excusalioncm non veniendi, quae videalur Domino, Con-» siliariis et capilibus de Quadraginta. » Un altro articolo rilevantissimo di politica amministrazione riin-pctto all’ ecclesiastica disciplina era la revisione delle bolle, brevi, rescritti 'pontifizj, concernenti a materie ecclesiastiche : il quale incarico era esclusivamente affidato al Collegio. « Senza entrare, » dice su tale proposito il dotto Tentori (1), nella malagevole iin-» presa di rintracciare l’origine di quest’ordine tenui» da' catlolici » principi, materia già discussa da valenti scrittori ed ultimamente » dall’erudito sig. ab. Francesco Antonio Zaccaria nelle dolle sue (i) Stor. Veri., tom. Vili, pasr. ì^u.