636
Appendice.
bavit. Et iure quidem ac merito Sanctitas Sua ab ipsius simoniae ex}-tirpatione initium sumit. Nani ni hil profecto est quod magia Ecclesiae Dei officiai et ministerium sacerdotale commaculet atque perturbet, ni-hilque magis animias illaqueet et ad interitum ducat, quam simonia. Quam certo eo magis pontifex «veliere debet, cum non sequutae hucus-que ipsius Ecclesiae reformationis praecipuam et solam fere causam detractores et liaeretici omnes in Pontifices maximos retulerint, eos scilicet reforma tionem banc et noluisse et distulisse, propter lucri nescio cuius, qui ili datariato fit, amissionem. At summus et vere sanctissimus noster pontifex, lucra, divitias et mundana omnia parvipendens, solum Deum et animarum salutem prae oculis habens, eam ipsam reformatio-nem, nullius sili incommodi, nullius damili (sed neque damnum existimat amitti quod iniuste quaeritur) neque cuiusvis carnalis affectus li abita ration«, omnino constituere et ab ipsius simoniae, ut dictum est, eradica-tione initium sumere decrevit. Ili qua sane eradicatione facienda eorum patrum, qui aderant, iudicium et consilium libenter se audire velie et cupere declaravit : eosque propterea monuit «t liortatus est, eis nihilo-minus in virtute sanctae obédientiae praecipiens ut ipsi materiae expli-candae et declarandae studium et diligentiam adbiberent, ita ut, suo tempore revocati, possent super ea re sententias dicere; comminatusque est eis ut id in ipsis sententiis dicerent quod secundum Deum et con-scientiami sentirent, fugerentque in omnibus vitium adulationis atque assentationis, constante!* eis asseverane ut qui aliter facerent, praeter id quod a Deo dignam poenam reciperent, Sanctitatis etiam suae indi-gnationem non effugerent: qui vero veritatem pure et syncere, iuxta eorum captum et. capacitatene dicerent, et a Deo ipso premium et a S-anetilato Sua laudem essent reportaturi. Exposuitque caput principale, super quo eorum studiis invigilare quodque discutere et examinare de-berent. An videlicet usus potestatis datae a Cliristo domino nostro Petro, Ecclesia« suae capiti, possit cadere sub predo; admonens iterum patres, ut lubenti animo id laboris studendi et veritàtis perquirendae suscipe-rent, et quod deinde invenissent, id verbo, suo tempore, dicere et in scripti s etiam ponere procura rent.
   Quibus dictis, rogavit reverrum dominorum cardinalium sententias, an videlicet super iis, quae Sanctitas Sua dixerat, aliquid ipsis patribus ul-terius explicanduin iudicarent. Cumque omnes proposita a Sanctitate Sua collauda spent, dimittitur congrega tio et patres omnes recesserunt, bora circi ter xxm.
Concilio 79, 32-33. Archivio segreto pontificio.
48.	Bernardo Navagero a Venezia. 1
Roma, 24 gennaio 1556.
   Hoggi è stato consistoro... in questo consi storo S. Stà disse alcune Parole cerca la reforma che volle far al tutto, dicendo alli rem™ cardinali che non si spaventassero per ciò; che quanto ella facea era per re-
1 Cfr. sopra, pp. 430, 431.