656
Appendice.
inquisitione facienda, antequam precederei diffamatilo nec aliqua inditia, quo casu inquisitio formari non potest et formata corruit et ex probationibus sic receptis procedi non potest », ciò che viene svolto in particolare. Borghese osserva: «Sed nec infamia nec inditia aut suspitiones ex probatis signis precesserunt inqui-sitionem, merito minus valide processus inchoatus fuit presertim contra cardinalem, contra quem ut supra dictum est versátilr tain grave periculum et in specie cantra personam ill. cardinalis ab ineunte aetate apud omnes et religione, nioribus et exemplo ■approbatissimam et in legationibus pro religione et aliis negotiis hraius s. sedis catholice et sine aliqua suspitione versatam que bona apud homines existimatio tollere debuisset omneni suspitio-nem delieti... Nec obstant duo testes qui reperiuntur in prin-cipio processus », essendo costoro stati avversi al cardinale e perciò non degni di fede: uno fu convinto di menzogna.
   «Ex quibus sequitur minus legitime inchoatum fuisse iudicium et longe minus procession fuisse ad capturam ad quam contra cardinalem non facile proceditur et deberent inditia urgentiora concurrere quam in aliis requiratur propter eminentiam et dignitatem et alias rationes de quibus supra. Et quamvis stantibus premissis, que reddunt processimi n uli uni et invalidimi, non esset ulterius elaborandum, tamen ut innocentia prefati revmi eo clarius in lucem prodeat dicam que sequuntur».
   Borghese invalida qui la credibilità di nove testimonii indotti contro Morone.
   Come tali vengono avanti tutti citati: «1. Quidam frater Ber-nardus ord. s. Dominici; 2. Frater Bartliolomaeus Pérgula ord. s. Francisci ; 3. Quidam Io. Bapt. Scottus 1 qui omnes fatentur se hereticos et abiurasse et sic habemus tres infames hereticos quibus nulla est fides adhibenda, testes enim in criminalibus debent esse ornili exceptione maiores... Accedit quod prefati fr. Bemardus et fr. Bartholomaeus sunt eiusdem rev. cardlis inimici... et constat quod fr. Bartholomaeus fuit instante rev. cardinali coactus retractare certos artículos de heresi suspectos in ecclesia Muti-nensi... Nec omittendum est quoti fr. Bemardus id quod depo-suit retractavit coram inquisitore et confessus fuit quod ea quae in primo examine contra rev. cardinalem [dixit], non erant vera ». Indi Borghese si rivolge contro A. Salmerón quale testimone, che, dice, fu avverso a Morone: « Augetur falsitas et inverisimilitudo causae quia ipsemet attestatur quod de premissis certiorem reddidit patrem Ignatiuni suuni maiorem et tamen fatetur quod Ignatius et alii sodales assidue habuerunt conversationem cum rev.
d.	cardinali et singulis <annis a sua rev. dominatione habuerunt pro eleemosyna Sciita 50, quod non est credendum et conversasse et recepisse, si cognovissent dom. suam revam deviare ab ecclesia san et a dei... Quintus testis est bibliopola Mutinensis, qui est hereticus... Sextus testis est Scottus Bononiensis, qui pariter est
1 Cfr. Buschbell 196 s.