176 Monumenta Vaticana ad ius Canonicum pertinenti* si; ÓTCOTayiòv rcapaXajietv [«ùxo'v TtapaX. si; Otcot. conc.] iyoujis'vou, aù-rò; [¡/.èv add. conc.] xocOaipuladw, ò Ss àitoxapel; [sv add. conc.| ÙTtoraYTÌ xxl [AovanTnpta) [7tapà tou si«(T*Ó7sou add. conc.] SiSo'aOo) = can. 2. Et ti; Tcpsdji. i) 5iax., oi; SijOev È7t’ èyX'X’yii/.ocTi toù olxsiou x.xvsy^oix.wi È7Tl(J)tÓ7tOU, 7tpò <7uvy); TrocusTGuxjav [7tav «7taiTiri<;ei ó ¿Ss'xasTo; *piTvi; desinit (col. 3365-3368), maxime cum loannis Nesteutae dicto nomocanone poenitentiali consentit (cf. N. Suvorov in Viz. Vrem., 1901, Vili, 403-407; A. Pavlov, 1. c., 26-27). Quae cum ita sint, verisimilius esse videtur neque hos antiquioris aetatis canones S. Sophronio adscribi posse, totumque opus S. Sophronii nihil praeter supra memoratum prooemium (col. 3365-3368) continere. Et revera in codd. Mosqu. Synod. 475 et Athen. 1377 canones nulli inveniuntur. § 11. VATIC. 827. — membran. et chart., saec. XIII (« saec. XIII» Hist., Il, 442; «saec. XIV » Hist., I, 46; II, 6373; «saec. XI» Hist., 1, 425 ff. 245 (345X250; 235X145) l'n- 35» a diversis manibus scriptus, initio medio et fine mutilus; circa f. 145 quaternionum numeratio nova incipit, quae ad f. 239 pergit: supersunt numeri 7 f- 2i7r., ^ f. 221 r., Tp f. 229r., tà f- 239^ Ordo foliorum turbatus est et hoc modo restistui debet: 1-14, 21-28, 15-29 sqq. Desunt folia inter 14 et 21, 28 et 15, 19 et 29, 34 et 35, 60 et 61, 112 et 115, 121 et 122, 239 et 241, 241 et 242. Post f. 244 nihil deperditum esse videtur, ut ex sequentis indicis collatione cum textu codicis apparet. Accuratam descriptionem codicis dedi in Synt., 244, 251-253 sub siglo Vat; eiusdem classis sunt codd. Valliceli. F. 10 saec. X (sub siglo V), Laurent, plut. X cod. 1 saec. XIII (sub siglo L), Bodl. Misceli. 170 saec. XIV-XV (sub siglo Mise), qui ibid., 242-255 descripti et cum Vat. hic conferendi sunt.