Documenti inediti e comunicazioni di archivi. X. 1-a, a. 1707. 803
  Quaeritur 3°: An Confucius cola tur a pud Sin as ut sanctus? an ha be at s a cella et tempia, ubi sacri-ficia et oblationes ipsi fiant?
    Affirmant Semedo, Kircherus in China illustrata, de Marinis, IIUtt. de felic. success., de Rhodes in catech. et rei. Sistoria <lf‘ Tunchino, Bar toli. La Cima, Trigaultius et Biccius ut dicitur.
    Xegant D. episc. Macaensis, D. ep. Xankinensis, I). ep. Ascalonensis, D. electus ep. Andrevillensis. Religiosi ordines, quicunque in Sina testimonium dixerunt de ventate facti expositi in decreto Alexandri VII, in quo negatur, coli Confucius ut sanctus, affirma turque, aulas eitis esse gymnasia non vero sacella aut tempia. Ilabentur testimonia signata et authentica Fr. Ioa. Fernandez Serrani, Fr. Bonaventurae de Roma, Fr. Augustini a s. Pascli., PPum Augustinianonim, qui <liserte respon-(lent, praxes circa cuitum Confucii et progenitorum sibi visas fuisse probables ideoque eas nunc permittimus pennittemusque etc. et akldunt, se ex fama depreliendisse, nonnullos ex Dominicanis praxes easdem pernii ttcre ; Fr. Ioannes de Paz, Dominicanus, testatur, se id habere pro «•erto et profert testimonia antiquorum in eodem ordine, qui klicunt auilitos a se infideles affirmantes, coli a se Confuciani ut magistrum, ncque ullam ipsum habere potestatem, ad se iuvandos etc. Confirmatur hoc ipsum ex facto gubernatoris in urbe Cham Xa Fu, cuius iussu graviter inflictis plagia vapulavit Bonzius propterea, quia imaginem Confucii in fano quodam posuisset. Eadem de Confucio affinimi. Fr. Fran-ciscus de Acuna ex eodem ordine. Eadem Fr. Doininieus Sarpetri, Fr. Ore-Korius Ix)[x‘z einsdem ordinis, natione Sina: quibus adscribi potest Fr. Dominicus Xavarrete, quippe qui suum calculnm addiderit Canto-niensibus, in quibus factum Alexandro VII exposition comprobatur, cum in eo conventi! nomine Dominicanorum in Sina ni i ssion a rio rum tanquam eorum praeses loqueretur. D. de Courtaulion, antiquus vicarius Aposto-licus generalis in Cocincina negat, ullam in cultu Confucii esse super-stitioneni, neque solum se audivisse cerùnonias ab aliis relatas, sed se interfuisse testatur. Missionarii Societatis Iesu, quorum praxim cen-sendus est approbasse D. episc. Cononensis, cum sacramenta ministravit christianis, palam sequentibus eandem praxim. Eius<lem praxeos rat ione» et fundamenta ostendit e libris Sinicis P. Frane. Xav. l’hilippuccius in prolixo tractatu.
    Item PP. Brancatus, Faber, Hurtado, Intorcetta, Trigaultius, Biccius et Franc. Xoël negant, inscriptionem in aula Confucii positam esse ver-tendam latine: Sed es spiritus Confucii. Xegant, spiritual Confucii a Sinis existimari residere in liac tabella aut ad eam accedere. Xegant esse vestes proprias huic addictas functioni et ab usitatis literatorum vestibus distinctas. Xegant, voceni Miao significare proprie templum, affirmant vero, ceremonias, quae adhilientur Confucio et progenitoribu» niortuis adhiberi etiam vivis doctoribus, mandarin is et hospitibus etc., in quorum gratiam occiduntur animalia interdum etc. et ajd alia id genus nsurpantur. Eadem cum PP. Soc. Iesu affirmant negantque P. Lopez, Sarpetrius, Xavaretta, de Paz. Inuno D. a Leonissa in plerisque consentit. Oiuitto testimonia procemm, literatorum et doctorum Sinensium, non solum christianorum, sed et ethnicorum, qui una voce omne clamant, Con-