650
Appendice.
eodem die Felicem convenit iuratumque severe de re tota articulatim interrogai. Narrare solitimi, cum deinde Pontifex esset, Sixtum accepimus, magno sibi terrori quamvis innoxio severam frontem, adducta super-cilia, oculos ab eminente naso introrsum conditos, raras et graves voces Ghislerii, dum quaestio tenuit, fuisse. Ea absoluta, ubi Montalti inno-centia, immo catliolicae rei studiuni, ex rei gestae serie luculenter appa-ruit tantum fìduciae ac bonae spei a mutato repente eiusdem Ghislerii vultu accessisse. Prorsus enim hominem alterum dixisses: adeo amanter in collum Montalti confestim egregius quaesitor invasit neque deoscu-landi liominis ullum flnem, nisi lacrimis impeditus fecit.
Cap. VII. « Per magnani multorum invidiam et obtrectationem ad magnos multosque honores evadit ».
    Esposizione molto precisa delle ostilità, che Fra Felice ebbe da sopportare, ed in special modo delle ostilità in Venezia. Cfr. sopra p. 28.
Cap. VIII. « Komanae Inquisitionis consultor, sui ordinis procurator, inter theologos congregationis Tridentini concilii Montaltus adscribitur ».
    L'errore surriferito di Eanke (cfr. sopra p. 27 n. 2), si spiega per il fatto che egli ha letto solo la soprascritta; nel testo dice: « Hoc ipso tempore Tridentini concilii rebus trcatandis examinandisque amplissimus Ro-mae Pontifex cardinalium praefecerat coetum illique gravissimos a con-siliis theologos attribuerat. Inter hos Montaltum adscribi a Pontifice Carpensis sive vetera beneficia tuendi sive vehementius invidos urendi studio curavit ».
Cap. IX. «Post insignem repulsam pontificii legati theologus, generalis Franciscanorum vicarius, demum episcopus creatur».
    Cfr. sopra p. 29. Anche qui si trovano molti dettagli, che però sono piuttosto interessanti per la storia dell’Ordine. Sul viaggio in Spagna dicesi: «Eo in munere multa et egit Montaltus praeclare et fortiter tulit. Cum enim non satis onines, qui apud legatum poterant, aequis-simos haberet, non pauca fuere necessario devoranda. Acciditque non-nunquam, ut quasi per iniuriam aut necessitatem iumento destitutus vehiculis, quibus impedimenta coinportabantur, deferri necesse fuerit».
Cap. X. « Post honorifice delatum episcopatum per iniquorum liominum calumniam cardinalatus Montalto maturatur.
    .. .Ciun ergo, dum haec fiunt, aliquot illatas in eius conclavia, obse-ratas arcas distulisset rumor (neque quicquam eorunt quae domi fa-ceret, ciani erat, cum in Franciscanorum coenobio inter veteres aemulos habitaret). fuere qui Pontifici nunciarent, Montaltum vix dum episco-pum religiosae paupertatis oblitum splendide liabitare, opulentam su-pellectilem aggerere, quod bonis viris offensioni esset. Pius silentio delatoribus imperato reni per se omnem exploraturus iter alio nomine ,suscepturn repente ad Franciscanos flectit. Rectaque ad Agatliensis episcopi sedem divertii. Ibi exclusis aliis cum ulta vago sermone ab ilio quaereret, diligenter omnia oculis lustravit. Cunique primum nudos