stvarne mogucnosti prodiranja marksistickih ideologica, koliko radi borbe protiv demokratskih ustanova, jer je demokracija sistematski prikazivana kao takovo drustveno uredenje, koje tcboze u sebi krije »klicu boljsevizma«. Logicki rezultat te propagande bio je zahtjev, da se vladajuca gradanska manjina i dalje odrzi na vlasti bilo kakovim sred-stvima, jer je ta manjina sebe smatrala kao jedinog tvorca »kulture« i jedinu zastitu od »komunisticke opasnosti«.
   Ta protupropaganda nije mogia imati nikakva odjeka u sirokim narodnim slojevima, jer su bas oni imali vise stete negoli koristi od »kulture«, koju su propagirali povlasceni gradani. Ali ta je protupropaganda imala narocito utjecaja na neke gradanske slojeve, to jest na one, koji su sebe htjeli izdici iznad sirokih narodnih slojeva, da bi se dovinuli vlasti i povlastica, koje su uzivali gornji gradanski slojevi. Tako su neki gradanski slo-jevi, a i jedan dio malog gradanstva, postali naj-jaca podrska raznih diktatorskih, autoritativnih, totalitamih i fasistickih rezima; ti su rezimi pod iz-govorom, da je postojeci politicki i kuturni poredak u opasnosti, oborili demokratske ustanove i tako znatno otescavali sirokim narodnim slojevima mo-gucnost da preuzmu vlast u svoje ruke.
    Sto se tice Hrvata i njihove tako cesto isticane pripadnosti Zapadu, potrebno je bilo iznijeti na vi-djelo, sto' zapravo znaci ta zapadno-evropska civi-lizacija za Hrvate; a narocito sto ona znaci za hr-vatsko seljastvo, koje je kudikamo najjaci sastavni dio najsirih narodnih slojeva Hrvata. Potrebno je osim toga raspraviti, da li je sa gledista interesa