pojedinih kultura i naroda nad drugim kulturama i narodima, tako da pripadnici zapadno-evropske ci-vilizacije na narode i pojedince koji pripadaju drugim kulturama ili za koje smatraju da nisu dovoljno »civilizirani« gledaju sa velikim prezirom. S tim u vezi je i neshvacanje, a cesto i prezir nasih gra-danskih slojeva za potrebe seljaka i za njihovu pucku kulturu.
    Ako cijenimo civilizaciju sa gledista srece i lic-ncg zadovoljstva sto veceg broja njegovih clanova, onda je zapadno-evropska civilizacija bas takovo drustvo, u kojemu je vrlo mali broj pojedinaca licno zadovoljan, a i taj mali broj zadovoljnih izgraduje svoje zadovoljstvo uglavnom putem iskoriscavanja svih ostalih clanova drustva i na njihovu stetu. Ne-zgodne posljedice zapadno-evropske civilizacije po narode, koji jos nisu izgubili ili potpuno napustili svoju vlastitu autohtonu kulturu, tako su ocite, da se dañas mnogi sociolozi bave problemom, kako da se ocuvaju razne autohtone kulture od zarazenja sa zapadno-evropskom civilizacijom. Pokusaji, da se prenese samo tehnicki napredak zapadno-evropske civilizacije, ali bez duhovne sadrzine te civilizacije, vec su ucinjeni po odobrenju holandeske vlade u njenim kolonijama. U vezi s takovim pokusaiima sprjecavan je dolazak misionarima bilo koje vjere, jer su misionari uvijek bili pretece sirenja tudih kulturnih shvacanja; na toj su podlozi urodenici bi-vali i ekoncmski i moralno iskoriscavani od stra-naca, i ako to ni je bio cilj misionara.2)
  2)	Edwin Embree, Modem education of primitive peoples, Proceedings of the seminar on racial and cultural contacts, Univ. of Chicago, 1935—36.
132