D1SA KENGE
në një kaptinë të më-parëshme zura n’gojë se Mirdicasit i pëlqejnë këngët, sidomos fjalët e tyre. Keiu më poshië po radhoj një nu-mur këngè'sh me subjekte të ndryshme, të cilat shpresoj se ltçitësi do t’ i giejë interesante dhe më tepër dyke ditur se këngët popullore janë pasqyra e jetes dhe të shpirtit të popullit prej të cilit rjedhin. Më parë se të flisnim mi këto këngë partikullare nuk do t’ ish liksh sikur të bënim ca verejtje të përgjithëshme mi këngët popullore.
    Subjekti edhe forma e këngëve popuilore janë kurdoherë të thjeshta. Eshtë e natyrëshme dhe njeriu duhet t’a presse këtë gjë në një vtnt ku jeta s’është influencuar prej një qytetë-rimi me gjith fazat e tij të koklavitura.
    Kenga popullore, ndonëse ka krionjësin e saj, është pronja e të gjithëve dhe nuk njeh të zone. Kjo munt të ketëardhur me këtë mënyrë: Ka ngtarë gjësent me tendesi (no një luftë midis dy trimash, etj.) edhe me vrap poeti i pa-njojtur, për t’ameshuar këtë ngjarje, ka kom-pozuar një këage, të cilën nofta ja u ka kën» duar bashkëfsha.arëve të tij në ndonjë shesh të katundit ose edhe ke obori i kishës. Passi ka
9