104 PERMES MIROITES NE DIMER
mbaru! Tash ke sharru! Tash po të bien dbâm-bë të ri! Tash po të marin ushtar! Tash po të çojnë petka prej Afmerike! Çysh i do, të kuçe a të bardha?”
    Çfaqeshe nonj'ë i ri dhe e tallnin me kët? mënyrë: “R: si dhandër se Zotnia po të mërn’ Afmerik! Tash po të çon nusë prej Afmerikel S’ka kivct se e ka fik martesa! Ulu poshtë si zotni se tash po të bien nji kafe!”
    Qerozët e mjerë gjenin belanë edhe kishin të drejtë që nuk dëshirocin të maten përpara publikut. “Ja ka mar dreçi musteqet! E ka lan gruja! Nuk âsht burrë taman! Ky âsht i vogël edhe s’i jan rrit musteqet als! etj”, thoshin bu-rrat e dheut.
    Te liosurit i thoshin se ja kish ngënë krim-bi surafnë ! Një burri më një sy pe qelqi i tho-në se i kan vu sy pe çënl!
    Të mos kish dikush prej atyreve nonjë të metë trupore sepse me një herë do t’ i gjenin të tallurat.