K'LERI DHE KRYETARET 10H
rhet sot që është në zbatim ligj’ i ri. Për «■ shëndoshë trashëgimi!
    Të mos ndruarit e frymës së moçme pro-vohet edhe në kohën e tanishme me rastin e zgiedhjeve komunale, kur Mirditasi preferon si. këshilltare ata që kanë patur ofiqe të ndryshme “den baba den”. Do kohë që të çduket ky mantaluet primitif. T’ a ngutësh shumë kujton sevepëron kundra interesave të tij edhe kështu bëhei i rezikëshmë.
    Dyke mare parasysh se kanë kaluar kaqe shekuj edhe as më i pakëti përparim nuk është î)ërë në Mirditë, muni të thuhet se Kryetarët përpiqeshin më tepër për veten e tyre sesa për mbaravajtjen e popullit që udhëhiqnin. Thoshin se përpiqeshin për mpro;tjen e privilegjeve që kishin patur, ku’-se në realuet i siguronin shtë-pisë së tyre një të ardhur më të madhe. Nënë udhëheqjen e tyre janë vrarë edhe janë prerë, gioia se do t’ u vime një mirësi e madhe, mi-rëpo ciii ka qënë përfundimi? Këta kanë pagu-ar çpërbiimin që s’ munt të zihet në numur me giakun e tyre, kurse Kryetarët kanë dalë fititn-tare materialisht.
     Fatmirësisht sot, për Mirditasit vetë ashtu edhe për Shqipërin’ e tërë, xheku dëgjon të thonë: “Na kena pas kenë budallë; ina vra e ana prè pa dobi; shpijat na jan djek e kina mbet: