i4 PERMES MIRDITES NE DIM ER
Afmerika si Mirdita, etj. Kur zonja i tregoi fo~ tografin e djalit lë sa), plaka pyeti si e la vetënp c nuk i dheir.beshe foshnja! Pastaj i dha zonjis një moik qé t’ ja dÈrgome djali* n’ Afrrerikét: Fëmijët erdhë edhe ju avhnë zjarir. Në le-shat i’ ona kemi patur një katallcg të math si atë të 4 Bon Marchésë” dhe e mora për t’ ja u treguar îëmijevet. Kish veshie kalamanjsh me ngjyra lë ndryshme dhe bëri efektin mè të maih si nè fcmijct ashiu edhe në graië, të cilai e shë-konin tue kuresht të math. U preva disa figu— rina f. miië«h dht i mbanin nêper duait si një korë kishe. Eühe këta fè giotë habaesiiin me. punët e Afmerikësî
    Pastaj lojtmë “filxhanash”; rjë djal’ i vo— më mundi në loJrën “Spaihish”, e cila ishtë n;ë llo] konçine me ndryshim që fandi muni të oibiedhë kartat që ndodhen për dhê.
    Kurse ne qtshnim dhe lonim afër vatrës,. në fum të dhomes dhe prapa disa sëndukëve një plakë nz;rte koken hope hope dhe, me fy-■tyrén e saj të verdhë dhe sytë të ha ur, të kallie ftikën. Të ish e prishur mëoç! “Shëko prapal”, më thoië Amerikaneja e cila cila e kish vënë re qf më parë. Kur erdhi koha për të fje~ lur disa nga fëmijët vajtnë dhe ranë me plakën*. dhe kjo më dha të kuptoj se nuk ish e marrë. Po pirse vallë të mos dilte e të na prists me: