ME SE MEREN NE MIRDÎTE 931
t>ente si inspirasion për një maqinë më të mba-ruat të kësaj nature.
    Veglat bujqësore që përdor Mirditasi janë primitive, dhe pjesat pe druri i bën vetë kurse ato pe hekuri ja ep kovaçit. Jaemërat e disa ve-glave: shaiërkaz, kazmë, tëriurk, parmend, kra~ bë, lester (aibajaë plehun), tria (shtypin kokrat s dneu ), hunj, vigj, qeser, sakicë, kmes (presiti ferat), kosë, kinzë (korin nrmrin), etj.
    Ushqimi që përdoriu nuk është i mjaftë e-dhe me gjith ke ë shê'ndetin e tyre barabiiesi-sht s’e kanë të keq. Të mos vrarit e rnëndjës edhe te punuarit ose të qSnlt n’erë të pastër më të slsumëitn e kchës, i bën që iè duken të forte e të .shcndetèshmë. Mirditasir ushqehen krye-sisht me Koilomboq, mish, qumësh, djathë,mish thiu, fasule, lakra ¿esilile, zarzavatc të ndryshme, dhe me bru ur i (pite me kungtiil, me iiinjth). Këto përmbledhin elemena të mira, mirpo varec nga sasia që përdorin. Mishi nuk hahet rën-dom, sepse duam të shtojnë tufën, të zëvëndë-soinë a:o që kanë ngordhur ose që ja u ka ngrë-Bë ulku, ose në rast nevoje î’ i nxjerin në pazar për të blerë gjësenc të nevojshme.
     Mos pandeni se jeta e bariuc është e lehtë me gjithqë kur është koha e mirë bën qef edhe î>ëhet i blogët. Natën që ndejmë në Blinisht ke ¡piaka na erdhi nipi i saj dhe po i tregonte se nj&