i34 HISTORIAE VENETAE
1558 teris conflaret, ad T{empublicam defignatum fuiffe, inquit: ¿/ì--c e der e de fuo jure non poffe : peter e, zzi ejus, quem ante a obtinuiffet , loci poffeffwne retineretur : fi ampliffmorum regno.-rum , quibus Thilippus potiretur, praftantia , ¿zr numerus re-cenfeatur, ¿z« «0« ¿//zzw antecedere,	ulli prìmas defer-
       ri oportere ? His ab Henrici legato cognitis, ftatim ipfe Patres convenir . Admìrattive fe affici, inquit, quod antiquitus Gal-liarum T^egum oratoribus delatum honoris locum praripere fibì Vhilippi legatus velit , ¿72// j.rw /<? C afar is legatione abdicarti , atque ex veteri inflituto Veneti is digreffus dupli cat is mu-nerìbits a Senatu decoratus fuerit : Carolum, legatis Trinci-pum dimijjis, in Hifpaniam fe recepire j mole re gnor um depo-fit a,privat am vitam ducere : (j* nunc y pulcherrimo aßu Gcefiar is nomine liter is inf cripto , illud queer i, ut Gallorum T^egem qui ceteros vel antiquit ate, vel digntiate, vel ttiulis antecederei , Vhilippus prairet : fe tiaque nunquam de fuo jure quid-quam remifsurum ,	folenni die a Trine ip is latere d/f-
      ceffurum. Ex his legatorum diffidiis ne quid gravius accide-ret, enitendum Patres cenfuere . Marcum itaque Antonium Amulium confilii, Dominicum Bolanum continents Sapien-tes ad oratores mittunt, qui hortentur 3 fuadeant, ea die a publicis fe caeremoniis abftineant. Qua ratione , qua prece ob-firmatos animos aggrefli tandem flexere ; qu# acciderant, Ja-cobo Superantio apud Henricum ,* Michaeli Suriano apud Plii-lippum legatis fignificantur 5 quid ea in re ftatuerit Senatus Regibus exponere jubentur. Henricus , qua Tat res deer evifsent, probare fe, ait, neque fecus decerni potuifse. Philippus, fu am dignitatem, ac decus T{eipubhca cordi fore, fibi ita polliceri, quam qui maxime, affirmare.
         Itaque toto fuperiori anno legati fe a Principis comitatu abf-tinuere $ fed cum a Ferdinando, qui nuper, ut diximus , Imperii gubernacula fufceperat , legatus Venetias accedlifet, ea ex re opportunitatem naótus Aquenfis Epifcopus , in Lodeven-fis defunóti locum orator fuife&us, ut fibi quem femper Cx-faris oratori proximum locum obtinuerat, a Senatu permitte-retur , flagitat. Cur enim priftum Gallorum jus cunHatione ipfa vel a dimeret ur, vel in dub turn vocaretur ? ut diutius fua pofsejfio-ne interdiceretur, aquum non efse. Proximus erat afcendenti
Chri-