*571
htufltpb* sd fuor •rà*io,
 454 HISTORI AE V E N ET AE
lctho aerumnis finem imponcre liccret j cum Turca: aggeribus ducendis, terras Tuffoflìone , ligonibus , non gladiis certando, noftros adeo in ar&um redegilTent, ut folo quoque cui infi-ftcrent , adempto , citra casdem , & fanguinem pereundum
cflet.
  At Muftaphas , ne cun&ando praefens fibi e manibus vi-teoria elaberetur, metuens , asmulique Mchemctis invidiam , qui Temper a Cypna expeditione averfus fuerat , perhorre-fcens , conficere bellum nitebatur ; denuo per captivos co-piam loquendi petit, denuo perhonorifìcis conditionibus, hu- • maniflimifque verbis, Tupra quam credi de homine barbaro polTet , allicere ad deditionem contendit . Sed cum jam o-mnes pugnando mortem oppetere ftatuilfent , Turdis harc au-ribus jaòtabantur. Cum prece, ac fuafionibus propugnatorum conitantiam , ac pertinaciam frangi non poife animadverte-rct, ad vim converTus, concilio Tuorum vocato, in quo Baf-fa? s/Sangiacchi, atquc alii bello clari duces aderant j Verbis apud fortiffimos vìros opus non efse ( inquit ) verum obfirmato b ìfi/um animo, prater morem , ad dicendum impelli : quem enim ferre pofse, ut quibus modo tormentis, cuniculis , fcal-pris , ligonjbus , dolabris quafsata, ac {irata meenia, tempia everfa, complanata domus fuerint , ii nondum tot ìngentium malorum turbine territi fafium demittere, defpondere animos, oblatas pads leges non modo non ac cip ere, fed ne audire qui-dem velini , atque ita nobifeum agant , tamquam intatti s meenibus , fulvis propugnatoribus , rerum omnium copia af-jluant ? ld ne eorum v/rtuti , an potius nofira ignavia tri-bue ndum extjìimem ? Cur igitur fortJjfime dimicando macu-lam iflam praclara bu 'jus militia non eluimus ? Res tota in vobis poftta e fi j fi flimulos veftris militibus adder e , fi, dire-ptione urbis pronunciata , faces adjungere velitis . Ejufmodi profeHo res efi, qua animos nofiros infiammare , atque incitare debet : una Tamafso devila, ampliffmi , ac nobilifftmi regni Ottomanorum imperio facia accejjio erit : omnia vittoria pramia virtus vefìra pojjidebit , tbefauros diuturna pace congefios, arma, tormenta, ac fi quid aliud efi , quo ad militia decora alti mìlite s rapi poflint . An in dubio fort affé vittoria efi ? At quifnam veftrum, fi robur , fi afflittas
                                                    ac