lió Lib k o Secondo. ftodiemus ad utilitatem Communis , & ipsam in scriptis ponemus in noftris Quaternis, vel scribi fa-ciemus, ficut injun&um fuerit nobis per D. Ducem , & majorem partem Concilii minoris & majoris. Et in Capitulo XXX. Et omnia ordinamenta , qui D. Dux cum majori parte suiConcilii minoris & majo-ris huic Officio addere , vel minuere voluerit , & insuper quidquld de difto opere & havere, 8c de bcnis omnibus nobis injunxteritfaciemus, attende-mus & ‘ohservabimus , omni exceptione remota , salvo de /Tondemnationibus Et in Capitulo XLV. Prsterea non pofliamus facere , nec fien facere in domibus noftris, seu aliorum Procuratorum aliquod laborerium de. novo, a soldis centum supra absque licentia D. Ducis ■& Consiliariorum , & Capitum de XL, qui tunc possunt dare licentiamde expenden-do usque ad solidos decem grossorum , & non ultra in domo cu juslibet Procuratorum pro quolibet anno, non intelligendo in hoc coopertura : sed tamen Pro-curator qui petierit sibi fieri laborerium, teneatur declarare & exprimere in sua petitione quale laborerium voluerit, & quantum conilabit. 1T Questo giuramento e queste obbligaziosi così coartate mostrano con quanta falsità il Foscari al n. 963 dicesse, che j Procuratori il danaro della Chiesa multoties convertunt in usus proprios. Qui li 100 Soldi debbono intendersi de’piccoli, 60 de’quali nel Sec. XIII facevano un Zecchino . Ma 10 soldi o mezza lira de’grossi sono Zecchini 5 , come altrove fu dichiarato da noi. Dal che si vede non aver potuto ai facoltà ordinaria i Procuratori spendere ol-tre L. 31 circa , e 1’ uso che i Capi d’ arti, Scuole &c. possano spendere senzj licenza dei loro Capitoli * sol-