CANTI ILLIRICI 307 615 Per fare co’ Turchi prova, Soccorrere a me nell’angustia? Non vi lascio la vostra sorella finire. Senza voi l’avrei potuta distruggere: Or s’io distruggo tutti gli affini miei, 620 Non ho con chi bere il fresco vino. Ma i’ ho alla donna mia perdonato. — Ben pochi son prodi tali Qual era Strainic il bano. (611) Potergnuli, come pertrahere. (615), Junasctvo : prodezza. (617) Poarfiti: consumare, il qual verbo usa Dante per uccidere. [Infer., XI, «6 ; XXXIV, 114]. (618) Stopiti, come liquefare; eh’è reso dal distruggere, italiano aneli’esso. (619) Tazbinu: la famiglia del suocero. Da tasct : e questo forse da otaz. (621) Donato, rimesso. (622) Pomato: perpauci. (623) Questa fu tradotta dal Ferrich con varietà molte, delle quali (tranne gli accorciamenti notabili) parte pare venissero dalla varia lezione del canto. Arce in Cruscevii, mediaque in principis aula Aemula cum sociis hauribat pocula Bacchi Dimatides genio indulgens ; cum littera moestis Scripta notis venit longaeva a matre, penates Direptos illi penitus sponsamque rapaci Abductain dextra memorans: hanc Turca Selimus Abstulerat. Justus juveni dolor ossibus arsit, Crusceviique ducem dictis compellat amicis : Da mihi tercentum comites, ut persequar hostem. — Quid tibi tercentum comites? huic reddidit heros. Cruscevii potius candentia moenia circum Pone domum : sunt captivae mihi mille puellae, E quibus accipies sponsam quameumque lubebit. Si fida, ut decuit, Jtibi sponsa fuisset, amasset Te sponsum : infida ast Turcam sibi legit amantem. — Tum sic Dimatides illi: Si moenia circum Cruscevii struerem ipse domum, mea non domus illa Audiret, sed enim a domino te nomina ferret ; Quamque tuis legerem in sponsam mihi mille puellam E famulis, non sponsa mihi, sed serva prioris Esset heri. — Tum Topliadi sic farier infit : Eja age, macte animo, praedam properemus uterque