36
    Quest’opera fece con parco arbitrio e religioso amore lo Stefanovich, conservando de’ canti del popolo anco certi idiotismi e irregolarità, che alla storia di tutte le lingue slave possono giovare anch’essi.
 ........Carminis est lex
    Heroici, dena ut concludere syllaba versum Debeat. Interdum est similis vocumexitus; idque Versibus in binis sibi succedentibus usque ad Finem aliqui servant: multi hoc ab more recedunt Arbitrioque cadunt cantantis verba. Soluti
  At seu sunt versus,........
  ........simili aut ratione cadentes,
    Constanti debet semper praecedere lege Quemlibet ex illis, et claudere continuato Oh quoddam tractum sic spiritu, ut exanimari Cum piane id reris, crispa tum voce vibrissent, Attollantque notis adeo altis ac peracutis,
    Ut credas ululare lupos. In carmine cantus Heroo semper celer est, insuave sed illud Oh trahitur. Veterum heroum, sua quos peperit gens, Praeclara assidue decantant facta, virile Nempe in bellis robur, amicitiasque, fidemque; Mortem obitam ob patriae vel libertatis amorem;
    Si quis et hospitio, mensaque excepit amica Heroas fato profugos, indignaque passos:
    Atque alia id genus attollunt ad sidera. Casus Lamentari etiam tragicos juvat. Harmonicum autem Quo canere est mos, instrumentum, Gusla vocatur, Simplice praetentum chorda, quae constai equinae E pilis caudae quampluribus : ad feriendum Utuntur plectro, similis quod prorsus obarmat Chorda quoque. Hoc pauci, cantantum magna licet vis, Rite sonant . . .