III.	Vlaciceva zivotna sudbina
    Mir je trazio Vlacic onih dana kad je dolazio provincijalu male Brace, Baldu Lupetini, u Veneciji. Mir koji je ocekivao u samostanskoj celiji, u crkvi, u biblioteci, u razmisljanju, molitvi i zanosu. Polovinu svoje imovine (koja ipak vjerovatno nije bila velika) nudio je provincijalu kao nagradu, ako mu osigura mjesto u samostanu. Kad je dosao k njemu drugi ili treci put sa istom zeljom, provincijal je izvukao iz skrinje nekoliko Lutherovih spisa. Baldo Lupetina, provincijal male Brace, vec je bio Luteran. To je bilo 1539. Slijedecih godina casni otac Baldo Lupetina objavljivat ce, u raznim krajevima Istre bozju rijec, t. j. evangelicku vjeru, na narodnim jezicima, hrvatskom i talijanskom.11) Njegova sudbina bit ée jos teza od Vlaciceve. Dvadeset godina driat ce nje-ga u Veneciji zatvorenog kao luterana. Sudit ce mu inkvizicioni sud Santo Ufficio, njegova ce obrana biti
    1X) »Le reverend Baldo Lupetina ... annonça long temps, et en différents pays la parole de Dieu en langues vulgares (en italien et en esclavon)«. — Ch. Macctie, La reforme en Italie, en seizeme siècle, ses progrès ex son ex-tintion, Geneve, 1834, str. 265. Prijevod sa engleskog. Maccrie citira tu samoga Flaciusa. Lupetina, ëija je sestra bila udata za jednog Luciana, brata Vlaciceve majke, bio je takoder Istranin i to Labinjan ili Barbanac. Seljaci sa prezimenom Lupetina (ne Lupetino) zive i danas na ci-jeloj Labinstini i u selu Brateljicima na Brbanâtini. Oni su Hrvati, kao i cio tamosnji kraj. Pisuci o Lupetini, Vlacic i njegovo ime latinizira i pile: Baldus Lupetinus.
53