conferimento
— 217 —
confidènte
conferimento, m. udjeljivanje, po-djeljenje; davanje crkvenog do-bra, sveutiliSne titule; — di privilegio, udijeljenje povlastice. eonferire (conferisco, -sci), v. a■ udijeliti, podjeljivati; prijati komu Sto; dati, darovati; ustupiti, odobriti: sastajati se, dogovoriti se, vijecati o èemu; — cariche, podijeliti sluzbu; — un premio, podijeliti nagradu. nagraditi; —
  i	sacramenti, podijeliti sakra-mente; — una legittima, uraiu nati u duzni dio. conferitore, m. (=trice, f.) podjeli-telj ; darovatelj. conferma, f. potvrda, potvrdenje; (eccl.) sveta potvrda, krizmanje; odobrenje; potkrepa. potkreplji-vanje; — del passaggio in cosa giudicata, potvrda pravne moci; a — di, u potkrijepu, u potvrdu. confermare (confermo), v. a. po-tvrditi. potvrdivati; tvrditi, za-svjedociti, potkrijepiti, potkre-pljivati; odobriti, odobravati; (eccl.) krizmati, bermati; (con giuramento) potvrditi, okrijepiti prisegom: — con richiamo al giuramento, potvrditi s pozivom na zakletvu; — il ricevimento, potvrditi primitak; — l’esattezza, potvrditi tocnost; (prov.) chi tace conferma, tko ne odgovori ni rijeci potvrduje. Il =arsi, v. r. utvrditi se; obistiniti se, obisti-njivati se. confermativo, ag. koji potvrduje, potvrdiv. confermatore, m. (=trice, f.) tvrdi-telj, potvrditelj. confermazione, f. potvrda, potvrdenje; (eccl.) sveta potvrda, krizmanje.
confessare (confesso), v. a. (spontaneamente) ispovij editi, ispovi-jedati; (ciò che si voleva nascóndere) priznati, priznavati, zasvjedoCiti, tvrditi, potvrditi, natjerati na priznanje; — giudizialmente, priznati pred su-dom: — il debito, priznati dug;
 —	stragiudizialmente, priznati van suda. || carsi, v. r. ispovje-diti se, ispovijedati se, (fam.) ici na ispovijed; odati se, oda-vati se.
confessionale, m. ispovjedaonica.
  Il	ag. vjerski, ispovjedni, konfe-sionalni.
confessione, f. (teol.) ispovijed,
  ispovjedanje; (di ciò che si negava o nascondeva) priznanje; odobrenje, pristanak; sotto sigillo di —, pod tajnu ispovijedi; a tua —, po tvom priznanju, kako si sam priznao; le -i, knjiga u kojoj netko pripovijeda tajne svoga zi vota; — giudiziale, sud-beno ispovijedanje, priznanje pred sudom; — di fede, religiosa, vjera, vjeroispovijest, religi ja; — qualificata, kvalifiko-vana ispovijed; prova per—, do-kaz ispovijedanjem. confèsso, p. p. e ag. (sinc. di confessato) essere — di qc., priznati Sto, ispovijedati; reo —, priznati krivac; — di debito, prizna-nica duga. confessóre, m. ispovjednik; ispo-vjednik krScanske vjere. confettare (confètto), v. a. posla-doriti, zaSeéeriti, Seéeriti; sku-hati voce za slatko, kompot. confettièra, f. kutija za bonbone. confettière, m. V. confetturière, confètto, m. bonbon, slatkiS; kolaé (u djefijem jeziku); (coll.) slasti-ce, slasticarije, postasti ce, kon-feti.
confettura, f. slatko; Seéereno vote.
confettureria, f. slastifarna; Seéer-dzinica; kolaéamica. confetturière, m. slastiéar, posla-stiCar; kolafar; seéerdzija. confezionare (confeziono), v. a. praviti, izraditi, naiiniti. || m. pravljenje, gradenje; pravljenje gotovog odijela; gotovo odijelo. confezione, f. priredivanje, prav-ljanje, gradenje; pravljenje gotovog odijela; gotovo odijelo. conficcamento, m. zabijanje, pri-bijanje, prikivanje. conficcare (conficco, -chi), v. a. za-biti, zabijati, zatuéi; pribiti, pri-bijati; zakovati. zakivati; priko-vati; (mil.) — le artiglierie, namjestiti. zakovati artiljerije. confidare (confido), v. a. povjeri-ti, povjeravati. || v. n. raèunati na, imati povjerenja u; osloniti se, oslanjati se na. || =arsi, v. r. uzdati se, pouzdati se, pouzda-vati se; — con qd. povjeriti tajne nekome; si confidò con me, meni se je povjerio; confidare in Dio, uzdati se u Boga, confidènte, ag. povjerljiv, pouz-dan; persona poco —, malopo-