ritardamento
— 885 —
ritiro
ritardamento, m. e ritardanza, f.
 (p. u.) zadocnjenje, zakasnjenje; zaostajanje (sata); (mùs.) produ-zenje; senza —, bez odlaganja. ritardare, v. a. odlagati, odioziti, odgoditi, zadrzati fuciniti da se stigne dockan); razvlaèiti, raste-zati; usporavati (napredak. || v.n. izostajati, zaostajati; odocniti, zadocniti, zakasniti. ritardatàrio (-ari), m. onaj koji je zadocnio, zakasnio. ritardativo, ag. (o. u.) koji uspo-rava, zadriava. ritardatore, m. (=trice, f.) zakasni-lac. Il ag. koji je zadocnio, zakasnio.
ritardo, m. zadocnjenje, zakaSnje-nje; (indugio) oklijevanje, ote-zanje; (dilazione) odgadanje, od-goda; (com.) zastoj; (protrazione) razvlaèenje, otezanje; èssere in
 —, zakasniti; il trèno era giunto in —, vlak je zakasnio; senza—, bez otezanja. ritegno, m. uzdrzljivost, skrom-nost, smjernost; zadrzavanje; obustava, odbitak (od place); za-preka, prepreka; namjestanje grede u zidove; konopac koji drzi predmet koji se dize; non avér —, ne sramiti se; senza —, bezobzirno; (sfrenatamente) razuzdano; porre —, ustavitl, zaprijeciti. ritegnoso, ag. (p. u.) uzdrzljiv, skroman, smjeran, zadrzljiv. ritemperare, e al fig. anche ritemprare (ritempero), v. a. ponovo zatopiti, potopiti (rublje); prekaliti celik; (lapis) zasiljiti. litempire (ritempisco, -sci), v. n. (pop., del tèmpo) razvedriti se, vratiti se na lijepo. ritèmpra, f. (lett.) vracanje lije-pog vremena. ritemprare, v. a. V. ritemperare, ritenere (ritèngo, -tièni), v. a. zadrzavati, zadrzati; uzdrzati; (impedire) sprijeèiti, sprecavati; (serbare) cuvati, saèuvati; (credere) drzati, scijeniti, misliti; (derurre da somma da pagare) odbiti, obustaviti; (sullo stipendio) zadrzati, izvrsiti obustavu. Il =ersi, v. r. zadrzati se, zaustaviti se, uzdrzavati se; drzati se, misliti se, smatrati se. ritenimento, m. (p. u.) zaustavlja-nje, zaustava, zadriavanje.
ritenitiva e ritentiva, f. (pop.) pa-mei, pamtivost, pamcenje; (morale) sposobnost duha, da zadr-zi utiske. ritentare (ritènto), v. a. opet po-kusati, pokusavati. ritenuta, f. (p. u). zadrzavanje; (sullo stipèndio, ecc.) obustava, odbitak.
ritenutezza, f. uzdrzljivost, skrom-nost, smjernost; opreznost. ritenzione, f. zadrzavanje, zadr-zaj, zaustavljanje; — di una causa, zadrzavanje za sebe prava rjesavanja spora; diritto di —, pravo zadrzavanja zaloga do potpune isplate. ritingere (ritingo, -gi), v. a. opet bojadisati; (a. e m., stòffe) po-crniti.
ritiramento, m. povlacenje, uzi-manie natrag; (ritiro) samoto-vanje; (contrazione) grcenje, skupljanje, stezanje (misica). ritir=are, v. a. (revocare) opozva-ti, poreci, poricati, povuci (na se); (truppe) povuci natrag; (ambasciatori) opozvati; (ricavare) dobiti, vuci, primati; (riprendere) povuci, uzeti (na se); (riscòtere) naplatiti, pokupiti; (distogliere) odvratiti, odvracati; ponovo izvlaèiti, vuci, izvuci; trgnuti; izvaditi, ispisati (iz sko-le); — la mano, trgnuti ruKu k sebi; — la parola, povuci, opozvati rijef; — i crediti, ku-piti, pokupiti vjeresiju. || =arsi, v. r. otici; udaljiti se; vratiti se kuci; zakloniti se, zaklanjati se; povlaciti se, povuéi se (voj-ska); povuci se (iz sluzbe, iz svijeta); kupiti, skupljati se (tkanina); zgrciti se (nervi); odustati. odustajati (od pothva-ta); — in sé stesso, ne mijesati se vise ni s kim, zivjeti po-vuceno.
ritirata, f. (mil.) uzmak, uzmica-nje; (cèsso) zahod, nuznik. ritiratezza, f. samoca, zabit, za-bitnost.
ritirato, ag. povucen, samotan, za-bitan; Stur (zito); sasuSen (dr-vo); (arai.) koji ne ide do kra-ja grba, skracen; vivere —, samotovati, zivjeti povuèeno. ritiro, m. povuèenost; osamlje-nost, osamost; vracanje, povratak; (revoca) opoziv, poreka,