interessato
— 499 —
interloquire
  se za Sto, nastojati oko 6ega, primi ti se Cega; uÈestvovati u cemu, uiesnik, dionik biti; ima-ti koristi, ucesca u Cemu; bri-nuti se, starati se; zauzimati se za nekoga; zagovarati nekoga. interessato, p. p. e ag. uCestan, zainteresiran, zaniman; (prevenuto) pristran; parte -a, uiesnik, interesirana stranka; — nel guadagno, koristoljubljiv, pohlepan za koriSóu, za dobit-kom. || m. ufesnik, zanimanik, interesent, udionik. interèsse, m. (utilità) korist, udio, uíeSáe; (censo) dobit, kamata; (partecipazione) sauieSòe, Ínteres; méttere qd. fuori d’ —, dati nekom naknadu, ¡spiatiti nekoga; (leg.) danni e -i, naknada stete; aver — in qc., imati udje-la u neCemu; prèstito all’—, za-jam na dobit; — composto, dobit od dobiti; — arretrato, zao-stala dobit; — convenzionale, ugovorna dobit; — di mora, za-tezna dobit; — intercalare, in-terkalarna dobit; — legale, za-konska dobit; — legittimo, prav-ni Ínteres; — privato, privatna korist; — pubblico, opce dobro, opca korist; — scaduto, dospje-la, dozrela dobit; — scalare, po-stepena dobit; — sull’ interesse, dobit na dobit; nell’ — dell’ affare, u korist stvari, u prilog stvari; bada a' tuoi -i, pazi na svoje stvari; commèdia pièna d' -i, veoma zanimljiva kome-dija; fare gl’ -i d’uno, paziti na neiije interese; è tuo —, tebi je u prilog; cercare il proprio —, navraéati vodu na svoj mlin; pagare gl’ -i di una rèndita, espiatiti dobit na prihod; (pi.) interèssi, poslovi; ho —, tiie me se, stalo mi je; mancare d’ —, ne zanimati, ne biti privlafan; èssere negl’ -i di qd., drzati stranu nekome, biti na nefijoj strani; prèndere gl’ -i di qd-, zauzeti se za nekoga, prijeéi na neiiju stranu. interessoso, ag. (p. u.) V. interessato.
interferènza, f. (fis.) ukrstavanje svjetlosti. interfetto, ag. usmrcen, smaknut. interfezione, f. usmréenje, smak-nuée.
interfogliare (interfoglio, -gli), v.
a. umetnuti list (u knjigu). interfóndere (interfondo), v. a. (lett.) probijati, probiti, proéi kroz, prodrijeti; uói duboko u. interfusione, f. (lett.) prodiranje, probijanje, ulazenje; medusob-no spajanje. interiezione, f. (gram.) usklik, uz-vik.
interim, m. (polit.) interim (pri-vremeno upravljanje visokom duSnosti, sluzbom). interinale, ag. privremeni, inte-rinalan.
interinalmente, ag. privremeno, za sada, interinalno. interinare, v. a. privremenim uii-niti; (leg.) potvrditi sudski, u sudu.
interino, ag. privremeni. interiora, fpl. drob, utroba. interiore, ag. unutarnji, unutra-Snji. Il m. unutarnjost, unu-traSnjost; gl’ interiori (le interiora) nutrina, ono Sto se iz-vadi iz nefega (utroba iz pileta, sree iz jabuke, itd.) (del corpo) unutraSnjost, sree, savjest, duSa; la forza —, savjest. || Sinòn.: intimo, interno, intrìnseco, intestino.
interiorità, f. unutarnjost, unutraSnjost. interiormente, av, unutra, iznutra; u duSi.
interdire (inferisco, -ci), v. a. uko-Citi, ukrutiti. Il irsi, v. r. uko-iiti se, ukrutiti se. interito, ag. ukrucen, ukoCen; cadere —, pasti na mjestu mrtav. Il m. smrt. interlìnea, f. prostor izmedu re-daka, prored; (tip.) proredica; (nella scrittura, in mùs.) prostor izmedu dviju linija; ono Sto je napisano izmedu dvije erte.
interlineare, ag. izmedu redaka. interlineare (interlineo), v. a. ume-tati retke. interlocutore, m. (-trice, f.) sa-govornik, sabesjednik; govornik. interlocutòrio (-òri), ag. uzgredan, interlokutoran; sentènza -a, uz-gredna presuda, interlocuzione, f. zajedniiki raz-govor.
intorloquire (interloquisco, -sci), v. n. umijeSati se u razgovor.